مروری بر اثرات آتورواستاتین در رادیوتراپی

رادیوتراپی یکی از روش های اصلی در درمان سرطان می باشد، که با چالش های متعددی روبرو است. از مهم ترین آن ها سمیت بافت های طبیعی و مقاومت سلول های توموری در طی درمان می باشد. سمیت بافت سالم و طبیعی، محدودیت در دوز اعمال شده وکنترل ناکافی تومور را به همراه دارد. از سوی دیگر، مقاومت سلول های سرطانی منجر به استفاده از دوزهای بالاتر در طی رادیوتراپی می شود. در نتیجه استفاده از عواملی که بتوانند به طور همزمان سمیت بافت های سالم را کاهش و حساسیت سلول های تومور را افزایش دهند، می تواند راه حلی بالقوه برای افزایش کارایی رادیوتراپی در طی درمان سرطان باشد. بسیاری از مطالعات نشان داده اند که آتورواستاتین، به عنوان یک مهارکننده کوآنزیم A ردوکتاز (HMG-CoA)، از بافت های سالم محافظت می کند و در عین حال سلول های سرطانی را از طریق مکانیسم های مولکولی و مسیرهای سیگنالینگ مختلف به رادیوتراپی حساس می کند. مطالعات متعددی به بررسی این ویژگی های آتورواستاتین در شرایط برون تنی و درون تنی پرداخته اند، که در این مقاله به مرور مطالعات انجام شده در این زمینه پرداخته شد.