بررسی تاثیر پاداش بر ویژگی های حرکت ساکادیک چشم در میمون ماکاک

یکی از عوامل تاثیرگذار در فرآیند توجه میزان پاداش محرک مورد توجه است. از این رو، این پژوهش به بررسی تاثیر مقادیر مختلف پاداش بر ویژگی های حرکت ساکادیک چشم  به عنوان شاخصی برای توجه به محرک می پردازیم.

روش ها: 

از دو میمون ماکاک نر بالغ در یک تکلیف رفتاری مبتنی بر ساکاد استفاده شد. پس از خیره شدن میمون به وسط نمایشگر، یک محرک بینایی در سمت راست یا چپ نمایشگر نمایش داده شده و میمون باید به محرک بینایی نمایش داده شده ساکاد بزند و  میزان پاداش دریافتی براساس رنگ محرک می تواند کم، متوسط یا زیاد باشد. شاخص های ساکاد شامل: زمان پاسخ، بیشینه سرعت و دقت ساکاد در سه دسته مجموع ساکاد ها، ساکاد های سریع و ساکاد های کند در مقادیر مختلف پاداش با یکدیگر مقایسه شدند. برای تحلیل داده ها از آنالیز واریانس سه راهه و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد.

یافته ها: 

زمان پاسخ در محرک های با پاداش بیشتر در مقایسه با محرک با پاداش کمتر در دو دسته مجموع ساکادها و ساکادهای کند کاهش یافت (0/001 > p). افزایش پاداش باعث افزایش معنادار (0/001 > p) سرعت ساکاد در یکی از حیوانات شد و در سرعت ساکاد دیگری تاثیر معناداری نداشت. میزان دقت ساکاد با افزایش میزان پاداش در هردو حیوان افزایش یافت اما بهبود دقت فقط در یک میمون معنادار بود (0/05 > p).

نتیجه گیری:

 افزایش میزان پاداش منتسب به یک محرک باعث کاهش زمان پاسخ به محرک و افزایش دقت ساکاد و بیشینه سرعت شد. البته اثر پاداش بر بیشینه سرعت در دو حیوان یکسان نبود که می تواند ناشی از تفاوت بین فردی باشد.