اثر آگونیست هورمون دوپامین در بیان ژن آنزیم آروماتاز در موش صحرایی نژاد ویستار مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک القا شده با استرادیول والرات

سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) از شایع ترین اختلالات غدد درون ریز در زنان است که یکی از علل آن افزایش تستسترون می باشد. آنزیم آروماتاز موجب کاهش تستسترون می گردد. در مطالعه حاضر اثر داروی پرامی پکسول به عنوان آگونیست دوپامین در سه دوز و دو زمان متفاوت بر بیان ژن آروماتاز تخمدان در موش صحرایی ویستار بررسی گردید.

روش کار:

 30 سر موش به دو گروه مطالعه 15تایی شامل 3 سر در زیرگروه های حلال، پلی کیستیک (تزریق 2 میلی گرم استرادیول والرات)، دریافت کننده های دارو (1، 2 و 4 میلی گرم بر کیلوگرم، هر کدام سه موش)  تقسیم شد. گروه اول 15 روز و گروه دوم 30 روز پس از القاء PCOS، دارو را به مدت 14 روز دریافت نمودند. سپس بیان ژن آروماتاز اندازه گیری و با آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی آنالیز گردید.

یافته ها: 

نتایج نشان دهنده افزایش بیان ژن آروماتاز در زیرگروه های دریافت کننده دارو)0/05(p <، 0/01p <، 0/001(p < در هر یک از دو گروه مطالعه بود. بین دو گروه مطالعه، زیرگروه های دریافت کننده دارو (2 و 4 میلی گرم بر کیلوگرم) اختلاف معنی دار (0/01(p <،  0/05(p <) داشتند.

نتیجه گیری:

 داروی پرامی پکسول در دوزهای 1، 2، 4 میلی گرم بر کیلوگرم موجب افزایش بیان ژن آروماتاز تخمدان در PCOS گردید و این اثر افزایشی وابسته به دوز و زمان دریافت دارو بود به طوری که تزریق دوز 4 میلی گرم بر کیلوگرم، 15 روز پس از القاء PCOS موجب بیشترین افزایش بیان ژن آروماتاز گردید و می تواند برای بهبود PCOS پیشنهاد گردد.