بررسی بیان گیرنده های ADGRL4 و ADGRF5 در سلول های اندوتلیال در پاسخ به هایپرگلیسمی و داروی آتورواستاتین

لایه اندوتلیوم در حفظ هموستاز عروقی نقش مهمی دارد. فعال شدن و اختلال عملکرد سلول های اندوتلیال از اولین تغییرات قابل تشخیص در آتروسکلروز به عنوان یکی از عوارض ماکروواسکولار دیابت می باشد. در این بررسی با توجه عملکرد فیزیولوژیکی گیرنده های جفت شده با جی پروتیین در سیستم عروقی، تغییرات بیان ژن دو گیرنده ADGRF5,ADGRL4 در شرایط هایپرگلیسمی و استفاده از داروی آتورواستاتین مورد بررسی قرار گرفت.

روش کار: 

سلول های اندوتلیال از شرایط نرمال به محیط هایپرگلیسمی منتقل شدند و به مدت 24، 48 و 72 ساعت در این شرایط نگهداری شدند. در شرایط هایپرگلیسمی سلول ها به مدت 24 ساعت تحت تیمار با داروی آتورواستاتین (5 و 10 میکرومولار) قرار گرفتند. بیان ژن های هدف در شرایط هایپرگلیسمی و تحت تیمار آتورواستاتین اندازه گیری شد. تست خراش سلولی در حضور داروی آتورواستاتین انجام شد.

یافته ها:

 بیان ژن گیرنده های ADGRF5,ADGRL4 در محیط هایپرگلیسمی در زمان های 24، 48 و 72 ساعت به طور معنی دار 0/01 ≤p  کاهش نشان داد. کاهش سطح حدود 7 تا 9/5 برابری و حدود 7 تا 28 برابری به ترتیب برای ژن های مذکور مشاهده شد. تیمار با داروی آتورواستاتین در شرایط هایپرگلیسمی افزایش معنی دار بیان ژن ها را 0/01 ≤p  به دنبال داشت. لیگاندهای VEGFA, DLL4 کاهش شدید بیان نسبت به شرایط هایپرگلیسمی نشان دادند. افزایش توان حرکت سلولی و تغییرات ظاهری سلول ها در زمان استفاده از آتورواستاتین مشاهده شد.

نتیجه گیری: 

تغییرات بیان گیرنده های ADGRF5,ADGRL4در شرایط هایپرگلیسمی می تواند نقش این گیرنده ها را در روند رگ زایی در اختلالات عروقی مورد توجه قرار دهد، که برای مطالعات آینده مرتبط با اختلالات عروقی مربوط به عوارض دیابت می تواند مفید باشد.