طرد دیجیتال و فقر در بریتانیا: چگونه نابرابری ساختاری، تجربیات آنلاین شدن را شکل می دهد

طرد دیجیتال و فقر، ارتباط تنگاتنگی با هم دارند و ادبیات موجود در مورد این موضوع روشن می‌سازد که زمینه‌های زندگی مردم تجربیات آنها را از طرد دیجیتال به طرق چشمگیری شکل می‌دهد. در واقع، جنبه‌های آنلاین و آفلاین زندگی از بسیاری جهات غیرقابل تفکیک هستند. بدین ترتیب، این مقاله بر رابطه پیچیده بین طرد دیجیتال و فقر تمرکز و بررسی می‌کند که چگونه طیفی از عوامل مکانی، مادی و زمانی مرتبط با تجربیات فقر، فرصت‌های استفاده از اینترنت را شکل می‌دهند. این مقاله با تکیه بر داده‌های کیفی حاصل از مصاحبه با مربیان و شرکت کنندگان در برنامه‌ای که به‌ دنبال کمک به افراد کم درآمد برای یافتن کار، مدیریت پول خود و آنلاین شدن است، چندین روش کلیدی را دنبال می‌کند که در آنها، جنبه‌های مختلف فقر - از جمله نابرابری مسکن - برای شکل دادن به تجربیات طرد دیجیتال، ادغام می‌شوند. بدین ترتیب، این مقاله استدلال می‌کند که بررسی روش‌هایی که این جنبه‌های به ظاهر آفلاین فقر بر فرصت‌های استفاده از اینترنت تاثیر می‌گذارند، فرصتی برای کسب درک درستی از چگونگی بازنمود محرومیت دیجیتال برای کسانی که فقر را تجربه می‌کنند، فراهم می‌سازد.