بررسی تاثیر کود زیستی بیوپتاس و سولفات آهن برخصوصیات فیزیولوژیکی و عملکرد شنبلیله تحت شرایط تنش خشکی

به منظور بررسی اثر بیوپتاس و سولفات آهن بر خصوصیات فیزیولوژیکی شنبلیله تحت تنش خشکی، آزمایشی در سال 1396، به صورت کرت های خرد شده در قالب فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی انجام شد. تیمارها شامل تنش خشکی (شامل آبیاری نرمال به عنوان عدم تنش و قطع آبیاری در اوایل گل دهی به مدت 14 روز به عنوان تنش خشکی) به عنوان عامل اصلی و تیمارهای کودی بیوپتاس (0 (صفر) و 5 کیلوگرم در هکتار) و سولفات آهن (0 (صفر) و 5/1 در هزار) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که صفات رویشی (ارتفاع، وزن تر و خشک بوته، تعداد و سطح برگ)، صفات زایشی (عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، تعداد دانه در بوته) و رنگیزه های فتوسنتزی (کلروفیل کل و کارتنویید) تحت تاثیر تنش خشکی قرار گرفتند. کاربرد برهم کنش بیوپتاس و سولفات آهن سبب افزایش صفات رویشی (ارتفاع، وزن تر بوته و تعداد برگ در بوته) گردید. بیش ترین عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه در تیمار 5 کیلوگرم در هکتار بیوپتاس در شرایط عدم تنش خشکی مشاهد شد. تیمار سولفات آهن در شرایط عدم تنش خشکی سبب افزایش 5/22درصد وزن هزاردانه نسبت به شاهد در شرایط تنش خشکی شد. هم چنین کاربرد برهم کنش تنش خشکی، بیوپتاس و سولفات آهن توانست ارتفاع بوته، وزن خشک بوته، تعداد برگ در بوته و رنگیزه های فتوسنتزی (کلروفیل کل، a و b) تحت تاثیر خود قرار دهد. نتایج حاکی از آن بود که کود زیستی بیوپتاس و سولفات آهن، توانست تنش خشکی را در گیاه شنبلیله تعدیل نمایند و موجب بهبود ویژگی های کمی و کیفی این گیاه مهم گردد.