اثر پلیمر سوپرجاذب و سولفات پتاسیم بر عملکرد کمی و کیفی کنجد (.Sesamum indicum L) تحت شرایط کم آبیاری

به منظور بررسی کاربرد پلیمر سوپرجاذب و سولفات پتاسیم تحت تاثیر سطوح مختلف کم آبیاری بر عملکرد کمی و کیفی کنجد آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند در سال 1397 به اجرا درآمد. فاکتورهای آزمایش شامل سه سطح آبیاری (آبیاری کامل، آبیاری تا 50 درصد گل دهی و آبیاری تا 50 درصد ظهور کپسول ها)، سه سطح کود پتاسیم (عدم مصرف، مصرف بر اساس توصیه کودی و 5/1 برابر توصیه کودی) و دو سطح سوپرجاذب (صفر و 100 کیلوگرم در هکتار) بود. با قطع آبیاری عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، درصد روغن، عملکرد روغن و درصد پروتیین کاهش اما درصد پتاسیم برگ افزایش پیدا کرد. بیش ترین عملکرد دانه در شرایط آبیاری معمول (2342 کیلوگرم در هکتار) و کم ترین آن در شرایط قطع آبیاری در مرحله گل دهی (668 کیلوگرم در هکتار) بود. اثر متقابل آبیاری در سوپرجاذب بر عملکرد دانه، شاخص برداشت، درصد روغن و عملکرد روغن معنی دار شد. مصرف سوپرجاذب باعث کاهش اثرات منفی تنش و بهبود صفات شد، هم چنین مصرف پتاسیم در خاک با افزایش تجمع پتاسیم در برگ همراه بود. کاربرد هم زمان سوپر جاذب و سولفات پتاسیم اثر معنی داری بر رشد و عملکرد نداشت، اما استفاده از کود پتاسیم به دلیل تعدیل خسارات ناشی از تنش خشکی و سوپرجاذب به دلیل نقش آن در کاهش اثرات کمبود آب و بهبود تحمل تنش خشکی، جهت حفظ عملکرد توصیه می گردد.