ظرفیت های سیاست همسایگی دولت سیزدهم در کاهش چالش های امنیتی

سیاست همسایگی، یکی از برنامه های دولت سیزدهم در حوزه سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران محسوب می شود که در صورت تحقق اهداف آن می تواند ظرفیت های زیادی را برای کشور در حوزه های سیاسی، امنیتی، فرهنگی و اقتصادی ایجاد کند. این مقاله به دنبال پاسخ به این سوال است که ظرفیت های سیاست همسایگی دولت سیزدهم در کاهش چالش های امنیتی پیرامونی جمهوری اسلامی ایران چیست. یافته های این مقاله نشان می دهد ظرفیت های این سیاست همسایگی در حل چالش های امنیتی عبارت اند از: خارج کردن بازیگران منطقه ای از روند بازتولید رقابت های راهبردی و ژیوپلیتیک تنش زا برای تداوم مداخله گری، بازتعریف منافع و مفاهیم بر اساس واقعیت های درون منطقه ای، جلوگیری از بازیگری مخرب رژیم صهیونیستی، جلوگیری از بازتولید شکاف های قومی و مذهبی، کمک به کم شدن دولت های ضعیف و ورشکسته در سطح منطقه، پیدا کردن سازوکاری برای کاهش آثار ناشی از اختلافات مرزی و ارضی با همسایگان، تقویت همکاری های دفاعی و امنیتی، برطرف کردن کمبود و ضعف نبود رژیم ها و نهادهای منطقه ای کارآمد و ایجاد محدودیت در اعمال قدرت نرم و دیپلماسی عمومی بازیگران مداخله گر خارجی.