کنترل نیمه فعال فازی سازه های مجاور متصل شده با میراگر سیال مغناطیسی تحت زلزله های حوزه دور و نزدیک

خرابی های ناشی از برخورد سازه های مجاور در زلزله های بزرگ گذشته ، اهمیت سیستم های کنترل سازه را برای کاهش خطر لرزه ای ناشی از برخورد سازه ها نشان داده است. اتصال ساختمان های مجاور با دستگاه های اتلاف انرژی، یک رویکرد عملی و موثر برای جلوگیری از برخورد و همچنین کاهش پاسخ های لرزه ای سازه ها است و این موضوع در سال های اخیر، یک زمینه تحقیقاتی مدنظر بوده است. در این مطالعه، جهت شناخت عملکرد میراگر سیال مغناطیسی با استفاده از سیستم کنترل فازی، سازه های معیار سه و نه طبقه تحت تحریک لرزه ای دو زلزله حوزه نزدیک و دو زلزله حوزه دور با بیشینه شتاب های 0.1g تا 1g مورد بررسی قرار می گیرند. میراگر سیال مغناطیسی در تراز طبقه سوم دو سازه متصل شده است و ظرفیت تولید نیروی کنترلی معادل 1000 کیلونیوتن را دارد. سیستم فازی بر اساس جابجایی طبقه سوم دو سازه با هدف کاهش خطر برخورد سازه ها و همچنین کاهش پاسخ های لرزه ای طراحی شده است. بصورت کلی سیستم کنترلی طراحی شده تحت زلزله های حوزه دور در مقایسه با زلزله های حوزه نزدیک، عملکرد مناسب تری در کاهش پاسخ های دو سازه از خود نشان داده است و از دیدگاه کاهش احتمال برخورد سازه ها، سیستم فازی مورد استفاده تحت زلزله های حوزه دور نسبت به حوزه نزدیک، 71/9درصد عملکرد بهتری از خود نشان داده است.