ارزیابی تاثیر آبیاری تکمیلی با آب شور بر کیفیت و کمیت انجیر دیم

بزرگ ترین انجیرستان دیم دنیا، با مساحت بیش از 22 هزارهکتار، در شهرستان استهبان (استان فارس) قرار دارد. در دو دهه ‏گذشته، به علت خشکسالی های مستمر و کمبود آب شیرین، در مناطقی از این شهرستان از آب شور سفره های زیرزمینی برای ‏آبیاری تکمیلی درختان استفاده شده است. تاکنون پژوهش جامعی در رابطه با اثرات آبیاری تکمیلی با آب شور بر باغ های دیم ‏انجیر انجام نشده است. این پژوهش، تاثیر آبیاری با آب شور (38/7-8/7 دسی زیمنس بر متر) و هدایت الکتریکی بالای خاک بر ‏کیفیت و کمیت میوه درختان دیم، رقم سبز را طی سال 90-1389 بررسی می کند. آزمایش ها در یک انجیرستان دیم در روستای ‏خانه کت استهبان، با نمونه برداری خاک و ریشه از اعماق مختلف خاک اطراف درختان، در نقاط مختلف باغ انجام شد. نتایج ‏نشان دهنده مقاومت بالای درختان انجیر نسبت به مقادیر بالای هدایت الکتریکی آب و خاک بود. با این حال، در شرایط برابر از ‏لحاظ آبیاری، افزایش شوری خاک باعث کاهش میزان محصول شد. براساس نتایج، یک رابطه خطی منفی با ضریب تبیین (‏R2‎‏)، ‏برابر با 5/0، بین مقادیر شوری و محصول وجود دارد. کاهش 36 درصدی مقادیر ‏EC‏ خاک توانست مقدار محصول را تا 68 ‏درصد افزایش دهد. هم چنین، معادله رگرسیونی بین هدایت الکتریکی در اعماق مختلف و میزان محصول تعیین شد و با تعیین ‏نیمرخ هدایت الکتریکی خاک، بیش ترین مقدار این پارامتر، در عمق 60 تا 90 سانتی متر تعیین شد. از نظر کیفیت محصول، مقادیر ‏مختلف شوری خاک، تاثیر معنی داری بر رنگ و اندازه میوه نداشت، اما باعث افزایش مواد جامد محلول میوه (‏TSS‏)‏‎ ‎شد.‏