رویکردی ترکیبی به سامانه های اطلاعات مکانی و تحلیل خوشه ای برای بررسی توزیع مکانی وقوع جرم (نمونه موردی: شهر قزوین)

وقوع جرم در جامعه، نه تنها باعث ایجاد ناامنی و آشفتگی زندگی مردم می شود و هزینه های مادی و معنوی گسترده ای بر دوش جامعه می گذارد، بلکه زمان، هزینه و انرژی بسیار زیادی را نیز از ماموران امنیتی کشور به خود معطوف می کند. بررسی مکانی وقوع جرم در گذشته و پیش بینی احتمال رخداد آن در آینده و یا به عبارت دیگر، تعیین کانون های مکانی جرم خیز می تواند به مدیریت بهتر پیشگیری از وقوع جرم و یا برخورد موثر با آن کمک کند. اما متاسفانه اندازه گیری یک کانون بحران یک مسیله پیچیده است. در این راستا، روش های آماری وجود دارند که برای شناسایی کانون های بحران می توانند مورد استفاده قرار گیرند، که از جمله آن ها تحلیل های خوشه ای است. در پژوهش حاضر سعی شده است جهت کارایی مناسب اینگونه تحلیل ها، با رویکردی ترکیبی از سامانه های اطلاعات مکانی و خوشه بندی K-means، توزیع مکانی جرم در شهر قزوین (به عنوان نمونه موردی) مورد بررسی قرار گیرد تا براین اساس، به تعیین دقیق تر مکان کانون های جرم کمک شود. نتایج نشان داد که این رویکرد ترکیبی، امکان مدلسازی کانون های مکانی وقوع جرم در شهر قزوین را دارا بوده، به نحوی که مشخص شد، توزیع جرم های اقتصادی و اجتماعی در حوالی کلانتری 11 و جرایم امنیتی در کلانتری 17 شهر مذکور، بیشتر است.