شناسایی و تحلیل موضوعی موانع سازگاری سیستم منابع آب با تغییر اقلیم (مطالعه موردی: حوضه قرنقو)

از آنجا که سیستم منابع آب بیشترین تاثیرپذیری را از پدیده تغییر اقلیم دارد، سازمان هایی که نیازهای اجتماعی و اکولوژیکی آب را مدیریت می کنند، می توانند بیشترین تاثیر را در ایجاد سازگاری با این پدیده داشته باشند. ظرفیت سازگاری سیستم منابع آب تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار دارد. به طوری که ارتقای کیفیت هر یک از عوامل نشان دهنده افزایش ظرفیت سازگاری کل سیستم منابع آب در مقابل این تغییرات و به تبع آن نشانگر آسیب پذیری کمتر در مقابل آن است. در مطالعه حاضر موانع سازگاری سیستم منابع آب حوضه قرنقو در برابر تغییرات اقلیم از منظر دستگاه های اداری مرتبط با مدیریت منابع آب شناسایی و روابط علی بین آن ها مشخص شده است. مطالعه در چارچوب استراتژی تحقیقات کیفی و براساس روش تحلیل تماتیک و مصاحبه با نفرات کلیدی در سازمان های مرتبط با مساله مدیریت آب حوضه قرنقو انجام شده است. روش نمونه گیری در این مطالعه، روش نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی است. با انجام 20 مصاحبه اشباع نظری حاصل شد و به منظور اطمینان بیشتر، 2 مصاحبه دیگر نیز انجام شد؛ ولی اطلاعات جدیدی به اطلاعات قبل اضافه نشد. نتایج حاصل نشان می دهد موانع سازگاری در حوضه مورد مطالعه در قالب سه تم اصلی: موانع ناشی از خصوصیات بازیگران، خصوصیات ساختاری و خصوصیات محیطی قرار دارد. در نهایت با استفاده از رویکرد پویایی سیستم کیفی، روابط علی بین موانع شناسایی شده و راهکارهایی برای غلبه بر آنها پیشنهاد شده است.