جداسازی و شناسایی باسیلوس سرئوس در سبزیجات خشک فله و بسته بندی شده به روش کشت و PCR

تغییر شیوه تغذیه و سبک زندگی در سال های اخیر، باعث اهمیت بیشتر به کیفیت سبزیجات خشک مصرفی و ارزیابی سلامت در آن ها شده است. سبزیجات خشک محل مناسبی برای ماندگاری باکتری باسیلوس به دلیل داشتن اسپور می باشد. هدف از این پژوهش جداسازی و شناسایی باسیلوس سریوس در سبزیجات خشک فله و بسته بندی شده به روش کشت و PCR بود.

در یک مطالعه توصیفی مقطعی از بهمن 98 الی مهر 99، تعداد 160 نمونه سبزی خشک شامل 80 نمونه فله و 80 نمونه بسته بندی شده آماده مصرف از نظر آلودگی به باسیلوس سریوس مورد ارزیابی قرار گرفتند. بدین منظور ابتدا 25 گرم از نمونه در 225 میلی لیتر پپتون واتر ریخته شد، سپس یک میلی لیتر از رقت 1/0 سوسپانسیون تهیه شده بر روی محیط اختصاصی باسیلوس سریوس (MYP Agar) تلقیح شد. در روز بعد کلنی ها از نظر واکنش های بیوشیمیایی طبق روش های استاندارد مورد ارزیابی قرار گرفتند. به منظور بررسی مولکولی این باکتری، واکنش زنجیره ای پلیمراز برای ژن های انتخابی انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کای اسکویر و نرم افزار SPSS استفاده شده و موارد 05/0 P< معنی دار در نظر گرفته شد.

یافته ها:

 یافته های حاصل از این مطالعه نشان داد که 34 نمونه (25/21 درصد) با روش فنوتیپی از سبزی خشک ها دارای آلودگی مشکوک به باسیلوس سریوس بودند. با مطالعه ژن ITS، همه 34 جدایه باسیلوس سریوس شناسایی شدند. سبزی شوید با 7 مورد (37/4 درصد) بیشترین آلودگی را داشت.

نتیجه گیری:

 با توجه به مقاومت بالای اسپور باسیلوس سریوس در برابر حرارت، این باکتری می تواند در فرایند خشک کردن سبزی زنده مانده و برای مصرف کنندگان ایجاد مسمومیت غذایی کند.