بررسی کارایی برخی از بیومارکرهای عملکرد میتوکندری در تشخیص افتراقی اختلال طیف اوتیسم با بهره گیری از روش تحلیل منحنی مشخصه عملکرد (ROC)

اختلال طیف اوتیسم، نوعی اختلال عصب رشدی یا فراگیر رشد است که بر رشد طبیعی مغز، بویژه در زمینه های مختلف اثیر می گذارد. هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی کارایی برخی از  بیومارکرهای معملکرد میتوکندری در تشخیص افتراقی اختلال طیف اوتیسم با بهره گیری از روش تحلیل منحنی مشخصه عملکرد بود.

برای انجام تحقیق کاربردی حاضر از بین کودکان و نوجوانان (3 تا 13 ساله) مبتلا به اختلال طیف اوتیسم در شهر تهران از بین افراد داوزلب (51 نفر) به صورت تصادفی 10 کودک مبتلا و 10 کودک سالم انتخاب و به دو گروه آزمون و گواه تقسیم شدند. سپس داده های مورد نیاز، از راه پرسشنامه های اطلاعات فردی، تاریخچه ای و پیشینه و پرونده پزشکی، مقیاس ارزیابی رتبه بندی اوتیسم گیلیام-2 و کیت های آزمایشگاهی  استفاده شد. در نهایت داده ها با استفاده از منحنی راک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج نشان داد توانایی آزمایش یا تست کراتین فسفوکنیاز (CPK MB) در تشخیص اختلال ASD در رده یا «سطح خوب و نزدیک به عالی»، توانایی تست لاکتات در سطح عالی و توانایی تست کراتینین در سطح به نسبت خوب است.

با توجه به نتایج تحقیق پیشنهاد می شود جهت تشخیص اختلال طیف اوتیسم از آزمایش بیومارکرهای عملکرد میتوکندری استفاده شود.