شناسایی مولفه های موثر بر شایستگی های حرفه ای اعضای هیئت علمی در بستر آموزش از دور (مطالعه موردی: دانشگاه پیام نور)

ارتقا کیفیت دانشگاه ها ارتباط مستقیم با عملکرد اعضای هییت علمی دانشگاه ها دارد. هدف از این پژوهش شناسایی مولفه های موثر بر شایستگی های حرفه ای اعضای هییت علمی در بستر آموزش از دور بوده است.

روش کار: 

روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی می باشد. در بخش کیفی برای استنباط مدل از روش فراترکیب استفاده شد. در مرحله کمی نیز برای برازش مدل از شاخص های برازندگی بهره گرفته شده است. جامعه آماری در این پژوهش اساتید هییت علمی دانشگاه پیام نور استان خراسان رضوی (تعداد 190) بوده است که بر اساس جدول مورگان حجم نمونه 120 نفر انتخاب و پیمایش صورت گرفت. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بوده است که در چندین مرحله ویرایش و اصلاح شده است. روایی پرسشنامه از طریق روایی سازه و پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ (94%) به دست آمد. بر اساس ادبیات و پیشینه پژوهش مولفه ها شناسایی و برای پی بردن به متغیرهای زیربنایی عوامل اثرگذار بر آموزش الکترونیکی از فن دلفی استفاده شد. مولفه های شناسایی شده شامل دانش، مهارت، رفتار، نگرش و زیر مولفه های مربوط به هر عامل بودند. بر اساس نتایج دلفی چهار عامل مشخص شده با تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی مورد آزمون قرار گرفت.

یافته ها: 

میزان تاثیرگذاری عامل دانش 314/0 و عامل مهارت 219/0، عامل رفتار 125/0 و عامل نگرش 255/0 به دست آمده است. در این پژوهش عامل دانش با مقدار ویژه 66/6 و واریانس تبیین شده 40/12 بیشترین سهم را در بین عوامل موثر بر شایستگی های اعضای هییت علمی دارد و دانش فرهنگی با بار عاملی 0.80، سواد رایانه ای با بار عاملی 78/0، سواد اطلاعاتی با بار عاملی 75/0 و دانش شغلی با بار عاملی 70/0 به ترتیب به عنوان موثرترین متغیرهای عامل دانش محسوب می شوند. با توجه به نتایج به دست آمده می توان عنوان کرد که بیشترین مقدار مربوط به بعد دانش و کمترین مقدار مربوط به بعد رفتار می باشد.

نتیجه گیری: 

توسعه فرهنگ یادگیری، بهبود کانال های ارتباطی، توسعه مهارت های تیمی و ایجاد جو سازمانی توام با احساس معناداری، شایستگی، استقلال و اعتماد و مشارکت می تواند در ارتقای عملکرد اعضای هییت علمی نقش بسزایی ایفا نماید.