مبانی نظری هنر و پیشه ها بر اساس متون کهن پارسی

برای بررسی معرفتی و شناخت معنایی هنر و پیشه ها ضروری است به بررسی چند مفهوم عالی و معرفت شناختی هنر پرداخت. این پژوهش، به بررسی پیشینه هنر و صناعات براساس متون پهلوی و اوستایی به مثابه داده های معرفت شناسی پرداخته و با تحلیل منطقی و تفسیر ساده بخش هایی از متون کهن، ارتباط هنر با پیشه ها و صناعات در این متون را به منزله پرسش اصلی در نظر دارد. درخصوص چیستی و چرایی ساحت هنر ذیل آموزه های دینی و پیشینه اعتقادی خاص ایرانیان، مبانی نظری هنر و پیشه ها و شناخت معرفت ایرانیان در باب هستی، به عنوان راه برد اصلی انتخاب شده است. در نهایت، به این فرض خواهد انجامید که چون هنرها در جهان سنتی با معارف و علوم به یک سنخ و مرتبه تعلق دارند، دارای معنایی رمزی نیز خواهند بود. زیرا ذاتا بر نسبت خاص بین مراتب عالم اعتنا دارند. درحقیقت، هنر بنیادی برای محرمیت و تشرف معنوی است. تحقق فضیلت و روش آن بر اساس آموزه ای صورت می گیرد که الگوی خرد انسانی است. چنین آموزه جامع و شاملی فقط می تواند از حقیقت مطلق و خیر محض نشات گرفته باشد؛ چرا که خصلت این آموزه آن را الگوی انسان قرار می دهد. روش پژوهش حاضر، نظری است و از روش های استدلال عقلانی و قیاسی، هم چنین، تفسیر ساده متون و استنتاج جهت آزمودن فرضیات استفاده می کند و ماهیتا، بر پایه مطالعات کتابخانه ای انجام می شود. پژوهش مبتنی بر شواهد برگرفته از مطالعه اسناد و مدارک نوشتاری، عمدتا منابع دست اولی و نیز مطالعه کتب، فیش برداری و از این دست صورت گرفته است.