بررسی تطبیقی شرک مشرکان در ربوبیت از نگاه علامه طباطبایی و عالمان وهابی

مسیله عدم ایمان مشرکان به ربوبیت پروردگار متعال، از موضوعات مسلم و محرز قرآن کریم است. دلیل شرک آنان در ربوبیت این است که معبودهای خود را نافع، ضار و مالک شفاعت می پنداشتند. آنان علی رغم اینکه خالقی جز الله نمی شناختند، اما شیون ربوبی را به غیرالله نسبت می دادند؛ از این رو، علامه طباطبایی معتقد است، مشرکین با اینکه خالقی جز الله نمی شناختند، اما در ربوبیت مشرک بودند؛ زیرا تدبیر امور هستی را در دست معبودهای خود می دانستند؛ برخلاف دیدگاه علامه طباطبایی، علمای وهابی مشرکین را در مسیله ربوبیت موحد می دانند و معتقدند: مشرکین همان گونه که به خالقی غیر از الله معتقد نبودند، ربوبیت را از آن الله می دانستند و مالک، رازق، محیی، ممیت و مدبری جز الله نمی شناختند. ادله فراوانی از قرآن بر بطلان دیدگاه وهابیان مبنی بر عدم شرک مشرکین در ربوبیت دلالت دارد که در این نوشته، مهم ترین آنها را از زبان علامه طباطبایی بیان خواهیم کرد.