بررسی آرای علمای وهابی در شرک ربوبی، بر اساس دیدگاه ابن جریر طبری

انسان ها در طول تاریخ خدایانی غیر از الله داشتند و آنها را می پرستیدند؛ چراکه آنان را ارباب خود می دانستند و نعمت های خود را از آنان می پنداشتند. انبیا: با کتاب های آسمانی به سوی آنان آمدند تا ربوبیت را از غیر خدا نفی کرده و مردم را از قید عبودیت غیر او رها سازند؛ بر همین اساس، بسیاری از آیات قرآن کریم در اثبات ربوبیت برای الله و نفی ربوبیت از غیر او نازل گردید. ابن جریر طبری از مفسران اهل سنت، با بررسی آیات قرآن، چنین نتیجه گرفته است که شرک مشرکان تنها در شرک الوهی خلاصه نمی شود و آنان در ربوبیت خدای متعال نیز، مشرک بودند؛ در حالی که وهابی ها با استناد به چند آیه از قرآن، انسان ها را در ربوبیت خداوند موحد دانسته و رسالت انبیا را در دعوت به توحید عبادی خلاصه می کنند. طبری در تفسیر جامع البیان بر این نکته تاکید داشته که مشرکان، اگرچه عالم به ربوبیت الله بوده و به این امر اقرار داشته اند، ولی در عمل، ربوبیت غیر خدای متعال را پذیرفته اند. در این مقاله دیدگاه وهابیت و ابن جریر طبری در ربوبیت خدای متعال مورد مقایسه قرار می گیرد و در نهایت روشن می گردد که دیدگاه وهابیت، مورد تایید طبری نمی باشد.