تاثیر آموزش شفقت به خود بر نارسایی هیجانی و مراقبت از خود در زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش شفقت به خود بر نارسایی هیجانی و مراقبت از خود در زنان مبتلا به مالتیپل اسکروزیس بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس مراجعه کننده به انجمن ام اس شهر تبریز در سال 1399 بود. از میان جامعه آماری با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و براساس نمره پرسشنامه های نارسایی هیجانی (بگبی، پارکر و تیلور، 1997) و رفتارهای خودمراقبتی (موریس، 2002) در پیش آزمون، 30 نفر، به عنوان نمونه انتخاب شدند. این 30 نفر به طور تصادفی در 2 گروه 15 نفره آزمایش و کنترل گزینش شدند که گروه آزمایش، آموزش شفقت به خود را دریافت کرد و گروه کنترل در لیست انتظار قرار دارند. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس و برای تسریع در نتایج حاصله از نرم افزار SPSS24 استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش شفقت به خود به طور معناداری منجر به کاهش نارسایی هیجانی، افزایش مراقبت از خود در زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس شد. به عبارتی نارسایی هیجانی در بیماران مبتلا به ام اس شرکت کننده در گروه آزمایش به طور معناداری پایین تر و رفتارهای خودمراقبتی بالاتر از گروه کنترل بود. در نتیجه می توان گفت آموزش شفقت به خود رویکرد مناسبی جهت کاهش نارسایی هیجانی افزایش رفتارهای خودمراقبتی در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکروزیس می باشد.