نقش میانجی ناگویی هیجانی در ارتباط بین راهبردهای مقابله ای با سرمایه های روانشناختی و اجتماعی زنان سرپرست خانوار:یک مدل معادلات ساختاری

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی ناگویی هیجانی در ارتباط بین راهبردهای مقابله ای با سرمایه های روانشناختی و اجتماعی زنان سرپرست خانوار بود.پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و بر اساس معادلات ساختاری بود.جامعه مورد مطالعه زنان سرپرست بهزیستی بود که در تیر-شهریور 1398 به صورت طبقه بندی بعدی (سهمیه ای) از شمیرانات،شهریار و شرق تهران (از شهر تهران) نمونه گیری انجام شد.حجم نمونه با توجه به تعداد متغیرهای پژوهش،300 نفر در نظر گرفته شد.ابزاراین تحقیق راهبردهای مقابله ای بلینگز و موس (CRI)؛سرمایه های روانشناختی لوتانز (PCQ)؛سرمایه های اجتماعی بولن (SC- IQ) و ناگویی هیجانی تورنتو (TAS) بود.داده ها از طریق نرم افزار SPSS و SMARTPLS-3 به منظور برآورد پارامترهای مدل مورد بررسی قرار گرفت.. نتایج ،نشان داد مدل برازش مطلوب را داشت و اگرچه اثرات مستقیم و غیرمستقیم متغیرهای پیش بین ومیانجی برمتغیرملاک (راهبرد مقابله ای) معنادار بود ولی این ارتباط با همه مولفه های راهبردهای مقابله ای معنادار نبود.

رابطه مستقیم بین سرمایه های روانشناختی و اجتماعی ،ناگوی هیجانی با راهبردهای مقابله ای معنادار بودولی رابطه سرمایه های روانشناختی با راهبرد حل مسیله معنادار شناسایی نشد. بعلاوه اگرچه رابطه غیر مستقیم بین سرمایه های روانشناختی و اجتماعی با میانجیگری ناگویی هیجانی و راهبردهای مقابله ای معنادار بود ولی با مولفه های راهبردی هیجان مدار و جلب حمایت اجتماعی این ارتباط معنادار نشان داده نشد.