طراحی مدل توسعه ظرفیت یادگیری سازمانی دانشگاه جامع علمی-کاربردی با رویکرد دانشگاه کارآفرین

با ورود مفاهیمی چون تجاری سازی و کارآفرینی ایده های دانشگاهی به نظام آموزش عالی، هدف پژوهش حاضر طراحی مدل توسعه ظرفیت یادگیری سازمانی با رویکرد دانشگاه کارآفرین در دانشگاه جامع علمی -کاربردی بود. روش پژوهش از نوع ترکیبی (کیفی و کمی) و جمع آوری داده ها کتابخانه ای- میدانی بود. جامعه آماری در بخش کیفی 24 نفر از خبرگان در رشته های مرتبط و جامعه آماری در بخش کمی شامل کلیه مدیران و کارشناسان ارشد شاغل در دانشگاه جامع علمی کاربردی به تعداد 600 نفر بودند که 234 نفر بعنوان نمونه آماری انتخاب شدند. نمونه گیری در بخش کیفی به روش هدفمند و در بخش کمی از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بود. روایی مدل اندازه گیری با تحلیل عاملی تاییدی و مدل یابی معادلات ساختاری بررسی شد. برای تجزیه و تحلیل از آمارهt و بارعاملی و ضریب مسیر باروش بوت استراپینگ و از نرم افزارهای Smart PLS و SPSS استفاده گردید. یافته ها بیان داشت که ابعاد ظرفیت یادگیری سازمانی در مسیر تاثیر بر دانشگاه کارآفرین به ترتیب اثرعبارت بودند از: ابعاد «اهمیت دادن به اندازه گیری» (0.178)، «شرایط یادگیری» (0.166)، «بررسی ضرورت» (0.155)، «فضای یادگیری» (0.143)، «مدافعان چندگانه» (0.135)، «اشتراک و توزیع اطلاعات» (0.124)، «ایجاد فضای باز» (0.120)، «تنوع عملیاتی» (0.118)، «درگیر شدن رهبری» (0.112)، «دیدگاه سیستمی» (0.109)، «کسب و بهره مندی از دانش» (0.108)، «جهت گیری سیستمی» (0.105)، «آموزش مستمر» (0.103)، «اختلاف عملکرد» (0.098) و «دسترسی روحیه آزمایشگری» (0.097). بنابراین پیشنهاد می گردد، دست اندرکاران دانشگاه برای استفاده از ظرفیت ها و پتانسیل های گروه ها و رشته های متعدد دانشگاه اقدام نمایند که این خود باعث می شود که هر رشته با جامعه و نیازهای آن به نحو درستی ارتباط برقرار نموده و به ارزش آفرینی و کسب درآمد اقدام کند.