ارائه مدل ساختاری برای ارتقاء آموزش اثربخش ضمن خدمت کارکنان اداری دانشگاه آزاد اسلامی (مورد مطالعه: استان تهران)

این پژوهش با هدف ارایه مدل ساختاری برای ارتقاء آموزش اثربخش ضمن خدمت کارکنان اداری دانشگاه آزاد اسلامی (مورد مطالعه استان تهران) انجام شد.

جامعه آماری در بخش کیفی شامل اعضای هیات علمی با تجربه(خبره) در حوزه آموزش ضمن خدمت کارکنان و در بخش کمی شامل کلیه کارکنان رسمی و قراردادی غیرعضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی استان تهران در سال تحصیلی 99-1398(4632= N) بود. حجم نمونه در بخش کیفی با مصاحبه 10 نفر از اعضای هیات علمی با تجربه به اشباع نظری رسید و در بخش کمی بر اساس فرمول کوکران 354 نفر برآورد شد. برای انتخاب نمونه در بخش کیفی از نمونه‌گیری هدفمند و در بخش کمی از نمونه‌گیری خوشه‌ای و طبقه‌ای استفاده شد. ابزار گردآوری داده‌ها، در بخش کیفی، مصاحبه و در بخش کمی، پرسشنامه محقق‌ساخته بر مبنای مقیاس 5 گزینه‌ای بود. روایی پرسشنامه از نظر صوری و محتوایی از طریق چند نفر از اعضای هیات علمی با تجربه در زمینه پرسشنامه، روایی همگرا از طریق محاسبه میانگین واریانس استخراج شده و روایی واگرا از طریق محاسبه جذر AVE به تایید رسید. پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ برای کل پرسشنامه 812/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها در بخش کیفی از ضریب کاپای کوهن و کدگذاری باز و محوری، در بخش کمی از آزمون‌های آلفای کرونباخ، میانگین واریانس استخراج شده (AVE)، ماتریس جذر AVE، کجی و کشیدگی، کولموگروف‌اسمیرنف، شاپیروویلک، تحلیل عاملی اکتشافی، تحلیل عاملی تاییدی و t تک‌نمونه‌ای استفاده شد.

بعد ساختاری با سه مولفه فرآیندها (16 شاخص)، تجهیزات فنی و فناوری (3 شاخص) و قوانین و مقررات (4 شاخص) بدست آمد.