پایش نفوذ آب در خاک با استفاده از روش ژئورادار و مقاومت ویژه الکتریکی (مطالعه موردی: مکان آزمایش ژئوفیزیکی دانشگاه صنعتی شاهرود)

در این تحقیق با برداشت داده های ژیورادار و مقاومت ویژه الکتریکی از مخزن پلی اتیلنی در حالت خالی و پر از محلول کات کبود، روش های مقاومت ویژه الکتریکی و رادار نفوذی به زمین (GPR) به صورت کنترل شده در مکان آزمایش های ژیوفیزیک دانشگاه صنعتی شاهرود مطالعه شده است. جهت بررسی چگونگی تغییرات ویژگی های الکتریکی بر اثر فرورفت جریان محلول در یک زمین آبرفتی و همچنین تغییرات ناشی از پر یا خالی بودن یک لوله پلی اتیلنی مدفون، با استفاده از دو روش ذکر شده، برداشت داده در زمین آبرفتی، قبل و بعد از نشت محلول به سطح زمین انجام شده است. لوله پلی اتیلنی مخزنی است که با یک شیر در سطح زمین آبرفتی تخلیه می شود. داده های مقاومت ویژه الکتریکی و GPR محدوده در دو زمان متفاوت (تابستان و پاییز)، برداشت، پردازش و تفسیر شده است. پردازش، مدل سازی و تفسیر داده های برداشت شده در قالب مدل های دوبعدی مقاومت ویژه الکتریکی و مقاطع عرضی GPR انجام شده است. از مهم ترین نتایج این مطالعه می توان به عملکرد خوب روش مقاومت ویژه الکتریکی در آشکارسازی جزییات، آشکار نشدن مناسب جزییات در روش GPR برای زمین های آبرفتی با رس زیاد، نامناسب بودن آنتن فرستنده با بسامد 150 مگاهرتز در روش GPR، اثر مخرب رطوبت بر عملکرد این روش و در نهایت، آشکار نکردن اهداف با روش GPR به دلیل تباین کم گذردهی نسبی الکتریکی بین اهداف و زمینه اشاره کرد. با استفاده از داده های مقاومت ویژه الکتریکی لوله پلی اتیلنی، قسمت هایی که خاک سست و متخلخل دارند، آشکارسازی و مناطق مختلف با توجه به رطوبت نسبی موجود در آنها تفکیک شده است.