تولید نانوامولسیون بر پایه روغن بادام شیرین و کنجد با استفاده از امواج فراصوت و ارزیابی ویژگی های آن

امروزه استفاده از نانوامولسیون ها در صنایع غذایی و دارویی به علت خواص عملکردی و ویژگی های فیزیکوشیمیایی منحصر به فردی که دارند، به طور فزاینده ای رو به افزایش است. کارایی بالا در محصورسازی ترکیبات، کدورت پایین، قابلیت دسترسی بالا و ثبات فیزیکی بالا از جمله این ویژگی ها هستند. در این پژوهش، از روغن بادام  شیرین و کنجد به همراه تویین 80 و اسپن 80 (به عنوان امولسیفایر) در تولید نانوامولسیون استفاده شد. به منظور همگن سازی ذرات امولسیون از امواج فراصوت استفاده گردید و تاثیر شرایط مختلف فرآیند شامل غلظت روغن (2 و 4 درصد)، زمان همگن سازی (5 و 10 دقیقه) و غلظت امولسیفایر (25/0 و 5/0 درصد) بر متغیرهای وابسته شامل قطر ذرات، شاخص پراکنش ذرات، نرخ کاهش کدورت، پایداری و پتاسیل زتا نانوامولسیون ها مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به لزوم تهیه فاز آبی و فاز روغنی به طور جداگانه، منظور ازغلظت امولسیفایر، نسبت غلظت مونواولیات سوربیتان(اسپن 80) به پلی سوربات (تویین 80) در فرمولاسیون تهیه نانوامولسیون می باشد. طبق نتایج با استفاده از پارامترهای فوق قادر به تولید ذراتی در ابعاد نانو و با پایداری فیزیکی مناسبی خواهیم بود. تشکیل، پایداری و خصوصیات نانوامولسیون ها اغلب به خصوصیات فیزیکوشیمایی فاز روغن (قطبیت، حلالیت در آب، کشش سطحی، اندیس رفراکتیو، ویسکوزیته، رفتار فازی و پایداری) بستگی دارد. لذا طبق نتایج به دست آمده از تاثیر نوع و غلظت روغن بر توزیع اندازه ذرات، نرخ کاهش کدورت و میزان پایداری نانوامولسیون ها، در تمامی موارد نانوامولسیون های حاوی روغن کنجد با غلظت 2 درصد نسبت به روغن بادام شیرین، از نتایج بهتر برخوردار بودند و حضور این روغن منجر به شکل گیری نانوامولسیون با ذرات ریزتر و پایداری بیشتری شد. نمونه های تولیدی دارای اندازه ذرات بین 320- 200 نانومتر، پایداری %7/98 -91 و نرخ کاهش کدورت 0027/0 -0010/0بودند. نتایج نشان داد، میزان اندازه ذرات، میانگین قطر ذرات و نرخ کاهش کدورت میان نمونه ها اختلاف معنی داری داشته، بطوریکه کمترین و بیشترین به ترتیب مربوط به نمونه K4 (روغن کنجد 2 درصد، زمان همگن سازی 10 دقیقه و نسبت غلظت امولسیفایر 5/0 درصد) و نمونه B5 (روغن بادام 4 درصد، زمان همگن سازی 5 دقیقه و نسبت غلظت امولسیفایر 5/0 درصد) بود. بیشترین میزان پایداری و پتاسیل زتا به ترتیب 5/98% و 33- میلی ولت گزارش شد که مربوط به نمونه K4 بوده و طی زمان همگن سازی (زمان فراصوت) 10 دقیقه و با افزودن روغن کنجد، تهیه شده بود. علاوه بر پایداری بالاتر این تیمار، از آنجاییکه در بین سایر تیمارها از کوچکترین ذرات (200 نانومتر) برخوردار بود، فرمولاسیون نانوامولسیون k4، به عنوان فرمولاسیون بهینه برای انجام سایر آزمایش ها مانند پتانسیل زتا، کدورت، پایداری، توزیع اندازه ذرات و حصول اندازه قطره ها درمقیاس نانو انتخاب شد.