بررسی تجربی و بهینه سازی پارامترهای ساخت نمونه تخت کامپوزیت چندلایه عایق های سیلیکا فنولیک/ شیشه اپوکسی به منظور دستیابی به حداکثر مقاومت حرارتی و چسبندگی بین لایه ای

هدف از پژوهش حاضر، بررسی مقاومت چسبندگی و حرارتی کامپوزیت شیشه اپوکسی/ شیشه نووالاک است. به دلیل استفاده از رزین های فنولیک، از روش پیش آغشته سازی با ترکیب درصدهای مختلف رزین اپوکسی و نووالاک استفاده شده است. نمونه کامپوزیتی دوتکه شیشه اپوکسی و شیشه نووالاک، یک بار بدون چسب و یک بار به کمک چسب به یکدیگر متصل گردیدند. در ادامه تاثیر ترکیب های مختلف دو نوع رزین اپوکسی و نووالاک بر مقاومت چسبندگی و حرارتی مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. به کمک نتایج آزمون گرماسنج روبشی تفاضلی و مدت زمان ژل شدن، چرخه پخت نمونه ها پیش بینی شده است. نتایج نشان داد، وجود عامل پخت هر دو رزین اپوکسی و نووالاک در ترکیب ضروری است. نتایج حاصل از آزمون استحکام برشی بین لایه ای و خمش سه نقطه ای نشان داد، وجود رزین فنولیک در نمونه ها سبب کاهش استحکام مکانیکی نمونه شده است. در اتصال دو کامپوزیت شیشه اپوکسی و شیشه نووالاک وجود چسب اکسون استحکام نمونه ها را نسبت به اتصال مستقیم اپوکسی 48/2 درصد افزایش داده است. درنهایت نتایج حاصل از آزمون اکسی استیلن ضرورت وجود پیش پخت و افزایش تدریجی دما در چرخه پخت را نشان می دهد.