مدلسازی جاذب دینامیکی ارتعاش در سیستمهای لوله کشی با استفاده از نرم افزار CAESAR II

ارتعاشات خارج از محدوده مجاز در سیستمهای لوله کشی فرآیندی به دلیل ایجاد بارهای نوسانی منجر به خستگی، شکست و در نهایت توقف در تولید می شود. مطالعه حاضر بر روی کاهش ارتعاشات در یک سیستم لوله کشی واقعی در پالایشگاه نفت انجام شده است. سیستم با در نظر گرفتن دامنه جابجایی ماکزیمم لوله و فرکانس مربوطه در نرم افزارCAESAR II مدلسازی شده و تنشهای وارد بر فلنجها و تکیه گاه ها، فرکانسهای طبیعی و شکل مودهای سیستم در تحلیل دینامیکی استخراج می گردد. جهت کاهش ارتعاشات، تیر یکسرگیردار با جرم متمرکز در انتها که در این مقاله beam DVA نام گذاری می شود، به عنوان جاذب ارتعاش طراحی و سپس کل مجموعه در نرم افزار CAESAR II مدلسازی می گردد. نتایج مدلسازی نشان می دهد استفاده از beam DVA با مشخصات بهینه می تواند منجر به کاهش 73% درصدی دامنه جابجایی در لوله شود. جهت صحه گذاری بر نتایج، beam DVA ساخته و در سیستم لوله کشی واقعی نصب می شود. اندازه گیری های تجربی نشان می دهد با نصب beam DVA سطح ارتعاشات لوله به میزان %69 پایین می آید. لذا تطابق قابل قبولی مابین نتایج مدلسازی و تجربی وجود دارد.