طراحی الگوی تجهیز و تخصیص منابع شرکت های لیزینگ جمهوری اسلامی ایران در چارچوب فقه امامیه

شرکت‌های لیزینگ در جهان از روش‌های متنوعی جهت تامین و تخصیص منابع استفاده می‌نمایند ولی در جمهوری اسلامی ایران این روش‌ها کمتر موردتوجه قرار می‌گیرد. این روش‌ها برای اینکه قابلیت کاربرد در شرکت‌های لیزینگ داخلی را داشته باشند ابتدا باید از منظر ابعاد فقهی مورد واکاوی قرارگرفته و درصورتی‌که مورد تایید واقع شدند، ابعاد اقتصادی آن نیز بررسی‌شده تا در صورت قابلیت کاربرد در محیط اقتصادی کشور مورداستفاده شرکت‌های لیزینگ قرار گیرند. در این مقاله پس از احصاء روش‌های تجهیز و تخصیص منابع در شرکت‌های لیزینگ در دنیا، به بررسی زوایای فقهی هرکدام از روش‌ها پرداخته‌شده و پس‌ازآن با استفاده از نظرات خبرگان فقه اقتصادی و با استفاده از روش اجتهاد چندمرحله‌ای، مبانی فقهی کاربرد این روش‌ها مورد تایید واقع گردیده‌اند. پس‌ازآن با استفاده از نظرات خبرگان صنعت، شرایط کارایی این ابزارها در محیط اقتصادی کشور مورد ارزیابی قرار گرفته‌اند. در ادامه معیارهایی که برای استفاده از روش‌های فوق در ترکیب تجهیز و تخصیص منابع این شرکت‌ها موردتوجه قرار گیرد با مصاحبه از خبرگان صنعت استخراج گردید و در نهایت با استفاده از روش انفیس به ارایه مدلی جهت طراحی الگو برای شرکت‌های لیزینگ ایران پرداخته شده است. یافته‌های تحقیق عبارتند از: احصاء روش‌های تجهیز و تخصیص منابع شرکت‌های لیزینگ، اعتبارسنجی فقهی این روش‌ها، اعتبارسنجی مالی آن‌ها، استخراج معیارهای لازم جهت طراحی الگو و در نهایت ارایه الگو برای شرکت‌های لیزینگ.