تحلیل گفتمان دولت جمهوری اسلامی ایران و بورس در بازه زمانی بین سال های 1392 تا 1400

بازار سرمایه در هر کشوری یکی از نمادهای رونق اقتصادی یا رکود آن است. در بازه زمانی بین ماه مهر سال 1398 تا مرداد 1399 بازار سرمایه ایران باوجود رکود اقتصادی حاکم بر کشور، رشدی بیش از یک میلیون و پانصد هزار واحد را در شاخص خود تجربه می‌کند. یکی از علل این رشد، تشویق دولت‌مردان جمهوری اسلامی ایران و در راس آن‌ها رییس‌جمهور به ورود مردم به بورس بود. ورود بی‌سابقه نقدینگی به بورس و حمایت‌های دولت، شاخص را دربازه زمانی کوتاه به رشدی بی‌سابقه رساند. از اوایل مرداد 1399 بازار سرمایه ایران شروع به ریزش می‌کند، شاخص از نزدیک دو میلیون تا حدود یک میلیون واحد کاهش می‌یابد. این ریزش شدید و بی‌سابقه 50 درصدی در کمتر از 10 ماه در حالی است که دولت‌مردان تقریبا هر روز مردم را به ماندگاری در بازار سرمایه تشویق می‌کردند و وعده بهبود قریب‌الوقوع این بازار را می‌دادند. این مقاله درصدد آن است تا با استفاده از نظریه برجسته‌سازی و روش تحلیل گفتمان پدام صحبت‌های رییس دولت یازدهم و دوازدهم جمهوری اسلامی ایران در رابطه با بورس را در طول 8 سال ریاست جمهوری ایشان تحلیل کرده و دال‌های اساسی گفتمان ایشان را در رابطه با بورس استخراج کند تا به فهمی کامل از گفتمان حاکم بر دولت دراین‌باره برسد. یافته‌های پژوهش حاکی از وجود تناقض‌های درون گفتمانی و تسری این آشفتگی و تناقض به مردم و ایجاد مشکلات اتفاق افتاده پس‌ازآن برای مردم است.