پیش بینی مدت زمان تعمیر تجهیز پمپ اصلی روان کاری با استفاده از منطق فازی و شبکه عصبی- فازی و به دست آوردن دسترس پذیری و شاخص های آن با استفاده از مدل شبیه سازی مونت کارلو در سیستم های تولید توان

خرابی و تعمیر تجهیزات، نقش تعیین کننده ای در دسترس پذیری کل سیستم دارد. در پژوهش حاضر، به ارایه یک راهکار کاربردی جهت تحلیل زمان تعمیر تجهیزات و پیش بینی رفتار تجهیز پرداخته شده است. جهت تخمین زمان خرابی و مدت زمان تعمیر تجهیزات، از تجربه فرد متخصص استفاده گردیده است؛ لذا این پژوهش، برروی تخمین زمان تعمیر و نرخ تعمیر تجهیز پمپ اصلی روان کاری در سیستم تولید توان توربین گازی با رویکرد وارد نمودن تجربه انسانی تمرکز نموده است. در مرحله بعد، یک تحلیل پیش بینی دسترس پذیری سالیانه تجهیز در یک بازه زمانی 20 ساله انجام گرفته که بدین ترتیب، سال های بحرانی تجهیز از نظر مدت زمان خرابی با ارزیابی و بررسی دسترس پذیری سالیانه مشخص می شود. برای این هدف، با استفاده از منطق فازی، از یک پایگاه دانش و تجربه انسانی جهت برآورد مدت زما ن های تعمیر استفاده شده و با طراحی یک سیستم عصبی-فازی، کل زما ن های تعمیر شبیه سازی شده است؛ که جهت تخمین و پیش بینی زمان تعمیر تجهیز به کار برده شده است. در ادامه، با استفاده از روش شبیه سازی مونت کارلو، دسترس پذیری سالیانه، نرخ تعمیر وابسته به زمان و سایر شاخص های دسترس پذیری محاسبه شده است. مدل هدف، پمپ اصلی سیستم روغن کاری واحد توربین گازی پالایشگاه آبادان در ایران است. بررسی نتایج به دست آمده، نشان می دهد که اعمال تعمیرات پیش گیرانه در بازه های زمانی بهینه 150 تا 160 روزه، تاثیر به سزایی در افزایش دسترس پذیری تجهیز داشته و منجر به کاهش بازرسی های دوره ای اضافی می گردد. همچنین حداقل دسترس پذیری سیستم، 96% و حداکثر 99% پیش بینی شده است.