واکنش عملکرد و اجزای عملکرد گندم به مصرف پاکلوبوترازول و باکتری های محرک رشد در سطوح مختلف آبیاری
به منظور بررسی تاثیر مصرف پاکلوبوترازول و باکتری های محرک رشد در سطوح مختلف آبیاری بر تغییرات صفات زراعی گندم آزمایشی به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دو منطقه قم و همدان در سال زراعی 1398-1397 انجام شد. فاکتور های آزمایش شامل میزان آبیاری با سه سطح (آبیاری در 40 درصد تخلیه رطوبتی قابل دسترس در تمام دوره رشد-ی(نرمال)، آبیاری نرمال تا گرده افشانی و آبیاری در 60 درصد تخلیه رطوبت قابل دسترس تا پایان دوره رشد ی، آبیاری در 40 درصد تخلیه رطوبت قابل دسترس تا گرده افشانی و قطع آبیاری تا پایان دوره رشدی) ، محلول پاشی پاکلوبوترازول با سه سطح (محلول پاشی با آب خالص، 50 و 100 پی پی ام در دو مرحله ساقه دهی و خوشه دهی اعمال شد) و باکتری های محرک رشد با پنج سطح(عدم مصرف، مایکوباکتریوم، ازتوباکتر، آزوسپیریلوم و تلفیق سه باکتری) بودند. نتایج نشان دادند اثر متقابل رژیم آبیاری در پاکلوبوترازول برای عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه معنی دار شد به صورتی که درسطح آبیاری سوم، استفاده از پاکلوبوترازول با غلظت 100 پی پی ام باعث افزایش عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک شد. همچنین بر اساس جدول تجزیه واریانس داده ها اثر متقابل رژیم آبیاری در باکتری برای عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه معنی دار شد به طوری که در سطح سوم رژیم آبیاری دو سطح تلفیق سه باکتری و ازتوباکتر به ترتیب با 19.05 و 17.95 تن در هکتار بیشترین عملکرد بیولوژیک را داشتند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.