تاثیر تنش شوری کلریدسدیم و محلول پاشی با سریم اکسید و نانوذره آهن بر رشد و برخی صفات فیزیولوژیک اسطوخودوس (.Lavandula officinalis L)

به منظور بررسی تاثیر محلول پاشی با سریم اکسید و نانوذره آهن (صفر، 2.5 و 5 میلی گرم در لیتر) تحت تنش -شوری کلریدسدیم (صفر، 50 و 100 میلی مولار کلریدسدیم) دو آزمایش جداگانه در قالب طرح فاکتوریل بر مبنای طرح کاملا تصادفی در گلخانه اجرا شد. در آزمایش اول تاثیر محلول پاشی با نانوذره آهن و در آزمایش دوم تاثیر محلول پاشی با سریم اکسید بر رشد و برخی صفات فیزیولوژیک اسطوخودوس تحت تنش شوری مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج آزمایش اول نشان داد وزن خشک بخش هوایی گیاه، فعالیت کاتالاز و محتوای آهن تحت تاثیر اثرات مستقل تیمارهای تنش شوری و محلول پاشی قرار گرفت. محتوای پراکسید هیدروژن ، فنل کل و درصد اسانس اسطوخودوس تحت تاثیر اثرات متقابل تنش شوری و محلول پاشی با نانوذره آهن قرار گرفت. در آزمایش دوم عملکرد گیاه (افزایش 25 درصد نسبت به تیمار شاهد)، محتوای فنل کل تحت تاثیر اثرات متقابل تیمارهای آزمایشی قرار گرفت. فعالیت کاتالاز، پراکسید هیدروژن، محتوای پتاسیم تحت تاثیر اثرات مستقل تیمارهای آزمایشی قرار گرفت. بالاترین محتوای پتاسیم و نسبت پتاسیم به سدیم در تیمار محلول پاشی با 2.5 و 5 میلی گرم در لیتر سریم اکسید مشاهده شد. نتایج حاصل از تجزیه GC/MS نشان داد Linalool و 1-8-Cineol (جزء غالب اسانس اسطوخودوس در تیمارهای تنش شوری کلریدسدیم با محلول پاشی 5 میلی گرم در لیتر سریم اکسید بود. در کل از مجموع دو آزمایش انجام شده چنین می توان نتیجه گیری نمود که محلول پاشی موجب بهبود صفات فیزیولوژیک گیاه در شرایط کنترل شد. تنش شوری تاثیر منفی بر عملکرد، برخی صفات فیزیولوژیک گیاه داشت. تحت تنش شوری، محلول پاشی به غیر از محتوای فنل و محتوای اسانس و وزن خشک گیاه تاثیر مثبت در کنترل تنش شوری را نداشت. درکل چنین می توان نتیجه گیری کردکه اسطوخودوس گیاهی حساس به تنش شوری است و به منظور کنترل بهتر تنش شوری پیشنهاد می شود تاثیر سطوح بالاتر تیمارهای مورد استفاده در محلول پاشی در کنترل تنش شوری مورد آزمون قرار گیرد.