بررسی رابطه بین عجین شدن شغلی با تناسب شغل- شاغل با نقش تعدیل گر فاصله قدرت (مورد مطالعه: معاونت نیروی انسانی)

هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین عجین شدن شغلی کارکنان با تناسب شغل- شاغل با نقش تعدیل‌گر فاصله قدرت است. این مطالعه از نظر هدف کاربردی و به لحاظ روش جمع آوری داده ها، توصیفی- پیمایشی و از نظر شیوه تحلیل داده ها، همبستگی می باشد. جامعه آماری کارکنان معاونت نیروی انسانی، به تعداد 12 نفر و حجم نمونه به تعداد 2 نفر و با روش تصادفی طبقه‌ای و با استفاده از فرمول کوکران تعیین شدند. برای جمع‌آوری داده‌های پژوهش از 3 نوع پرسشنامه استاندارد عجین شدن شغلی، تناسب فرد- شغل و فاصله قدرت استفاده شده است. برای بررسی روایی پرسشنامه با توجه به استاندارد بودن آنها، از روش محتوایی بهره گیری شده به نحوی که پرسشنامه بین خبرگان، اساتید توزیع و داد ه ها جمع آوری گردید. پایایی پرسشنامه ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ اندازه گیری شد که مقدار عددی آن به ترتیب برای عجین شدن شغلی برابر 0.938 و تناسب شغل– شاغل برابر 0.922 و فاصله قدرت، برابر 0.822 بدست آمد. تحلیل داده ها با استفاده از مدل‌سازی معادلات ساختاری انجام شده است.
تحلیل نتایج بیانگر آن است که تناسب شغل- شاغل با عجین شدن شغلی رابطه مثبت و معنی‌داری دارد و همچنین فاصله قدرت نیز در این رابطه اثرگذار است. تناسب نیازها-منابع سهم بیشتری از تناسب الزامات- توانایی‌ها را در تبیین تناسب شغل- شاغل دارد. به همین ترتیب انرژی‌گرفتن(از شغل) بیشترین سهم را در تبیین عجین شدن شغلی دارد.