ریزش مورد انتظار پویای چند مقیاسی (DMS-ES) در بورس اوراق بهادار تهران: تجزیه طیفی از ریسک دنباله در افق های زمانی

هدف:

 هدف اصلی تحقیق حاضر، بررسی ریسک دنباله در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از از روش-های پویا و تجزیه طیفی سری زمانی در قالب معیار ریزش مورد انتظار پویای چند مقیاسی (DMS-ES) می باشد.

روش شناسی پژوهش: 

در این راستا از داده های روزانه شاخص کل بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 06/01/1390 - 28/12/1400 استفاده شد و پس از استخراج مولفه های اطلاعاتی کوتاه مدت، میان-مدت و بلندمدت سری زمانی بازده شاخص، چهار مدل پیش بینی معیار ریزش مورد انتظار (ES) با استفاده از رویکرد تیلور (2017) در افق های زمانی مختلف برآورد گردید.

نتایج برآورد مدل ها و آزمون های پس آزمانی نشان می دهد که معیار ریزش مورد انتظار (ES) ماهیتی کوتاه مدت داشته و مدل پویا با استفاده از مولفه های کوتاه مدت در افق زمانی یک روزه بالاترین کارایی را در بین مدل های معرفی شده داشته است. علاوه بر این، نتایج مقایسه مدل ها بر اساس آزمون متوسط زیان نشان می دهد که استفاده از مولفه های تجزیه طیفی، کارایی پیش بینی های پویای معیار ریزش مورد انتظار (ES) در افق های زمانی مختلف را افزایش می دهد.

اصالت / ارزش افزوده علمی:

 در نهایت با توجه به نتایج تحقیق حاضر پیشنهاد می شود در راستای افزایش کارایی پیش بینی های معیارهای ریسک، مدل های پویا و الگوریتم های تجزیه سیگنال مورد استفاده قرار گیرد.