بررسی ارتباط بین زندگی در محل های مختلف ترافیکی و حساسیت به صدا با پرخاشگری در زنان خانه دار: مطالعه موردی در شهر یزد

مواجهه با سروصدا علاوه بر ایجاد اثرات شنیداری میتواند موجب ایجاد اثرات روانی در انسان گردد. از جمله منابع مولد صدا در شهر ها وسایل حمل و نقل می باشند که میتوانند موجب عصبانیت و پرخاشگری شوند. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین زندگی در محل های مختلف از لحاظ ترافیکی و حساسیت به صدا با پرخاشگری در زنان خانه دار شهر یزد انجام شد.

این مطالعه مقطعی در سال 1399 در میان زنان خانه دار شهر یزد انجام گرفت. ابتدا شهر یزد با استفاده از نرم افزار GIS به سه منطقه با ترافیک بالا، متوسط و کم تقسیم بندی شد که در ادامه از هر منطقه 100 نفر، در مجموع 300 نفر، وارد مطالعه شدند. نمونه گیری افراد به صورت تصادفی طبقه ای صورت پذیرفت. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه باس و پری و پرسشنامه حساسیت به صدای وین اشتاین جمع آوری گردید. در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 و R نسخه 2/0/4 با کمک آزمون های آماری One Way ANOVA، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.

همه ی شرکت کنندگان در این مطالعه خانم های خانه دار بودند که میانگین سنی آن ها 56/34  و انحراف معیار 86/6 سال بود. یافته ها نشان داد کسانی که در مناطق با ترافیک بالا زندگی می کنند نمره پرخاشگری بالاتری دارند (P-Value=0.009) در حالی که اختلاف معناداری در امتیاز حساسیت به صدا در میان افراد گروه های مختلف مشاهده نشد (P-Value=0.071). سن و وضعیت تاهل با پرخاشگری و حساسیت به صدا رابطه معناداری ندارند (P-Value>0.05). تنها دو متغیر حساسیت به صدا و محل زندگی وارد مدل رگرسیونی شدند که مقدار ضریب تعیین (R Square) برابر با 096/0 بدست آمد.

نتایج این مطالعه نشان داد دو عامل محل زندگی (از لحاظ بار ترافیکی) و حساسیت به صدا رابطه ای مستقیم و معنادار با امتیاز پرخاشگری در میان زنان خانه دار شهر یزد دارند. در نهایت پیشنهاد می گردد خانه ها و آپارتمان ها به مناطق با ترافیک کم نقل مکان کنند و یا از عایق ها و مانع های صوتی مختلف در ساختمان ها استفاده گردد.