شناسایی و اولویت بندی حوزه های موضوعی اثرگذار در تدوین سیاست ملی شهری ایران

با گذشت بیش از چند دهه از تهیه طرح های شهری، سیاستگذاری در هر دو بعد عملی و نظری لایه ای مغفول در نظام توسعه شهری ایران بوده است. در غیاب سیاست های شهری  مدون و مکتوب، برنامه های شهری فاقد انسجام بوده و کنشگران مختلف مطابق با سیاست های ذهنی پیش فرض اقدام به برنامه ریزی و طراحی شهری می نمایند. در چنین شرایطی سیاست ملی شهری (NUP) به عنوان چارچوبی که از سوی برنامه اسکان بشر ملل متحد (هبیتات) معرفی شده می تواند در هدایت فرایند توسعه شهری کشور به سوی پایداری موثر واقع شود. پژوهش حاضر با هدف شناسایی و اولویت بندی موضوعات اثرگذار در تدوین سیاست ملی شهری با توجه به  نیازها و شرایط خاص ایران و با استفاده از روش ترکیبی انجام شده است.  شناسایی اولویت های موضوعی  به کمک روش کیفی با رویکردی اکتشافی و اولویت بندی موضوعات به روش کمی و تکنیک AHP انجام شده است. نتایج پژوهش، سیزده اولویت موضوعی تدوین سیاست ملی شهری را در سه دسته مسایل مرتبط با عدم چابکی نظام برنامه ریزی شهری در همگام شدن با سرعت شهرنشینی، خلاهای نهادی و قانونی در نظام برنامه ریزی شهری  و  تغییرات و چالش های نوین جهانی معرفی می کند.