بررسی مفهوم کودکی در سیاست های فرهنگی بنیاد ملی بازی های رایانه ای ایران

اینکه چه خوانشی از کودک در سیاست های بنیاد ملی بازی های رایانه ای مدنظر می باشد، مسیله اصلی این پژوهش بوده است. برای این منظور و طبق منطق مطالعات کیفی با روش نمونه گیری هدفمند و نظری از بین اسناد و آیین نامه های سیاستی و کلان بنیاد، سخنرانی ها و اظهارنظرهای مسیولین بنیاد و مصاحبه با کارکنان بنیاد و کارشناسان این حوزه، جمع آوری داده ها انجام شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل مضمون استفاده شد. یافته ها موید کمرنگ بودن نقش کودک در سیاست های بنیاد بود، اما خوانشی از کودکی که در معرض خطراتی از سوی بازی ها می باشد، مشهود است. کودکی که باید مورد مراقبت، نظارت و آموزش قرار گیرد تا از خطرات ارزشی، مذهبی، امنیتی و سیاسی دور بماند. عمده نگاه بنیاد متوجه کودک رسمی و مطلوب است. دوگانه فرصت/تهدید از دوران کودکی در سیاست های بنیاد ملموس بوده و سیاست های این نهاد قصد دارد کودکی مقاوم در برابر تهاجمات فرهنگی، امنیتی و سیاسی بسازد که بتواند از مرزهای فرهنگی و ارزشی جامعه دفاع کند.