جذب اورانیوم از محلول های آبی توسط خاک اره لایه اندود با پلی پیرول

در این پژوهش، توانایی جاذب اقتصادی خاک اره لایه اندود شده با پلیمر نیمه‌ هادی پلی پیرول برای جذب اورانیوم از محلول های آبی در یک سامانه ناپیوسته مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش ها به منظور بررسی اثر پارامترهای عملیاتی pH، زمان تماس، میزان جاذب، غلظت اولیه و دما بر جذب اورانیوم بر روی جاذب انجام و مقدارهای بهینه شرایط عملیاتی تعیین شد. بیش‌ترین مقدار جذب mg/g 65/54 تحت شرایط عملیاتی دز جاذب برابر با g/L 1، غلظت آغازین mg/L 100، 15 دقیقه به عنوان زمان تعادل جذب و pH برابر با 5 به دست آمد. همچنین نتیجه‌ها نشان داد که با افزایش دما میزان درصد حذف اورانیوم افزایش می یابد که نشان دهنده گرماگیر بودن فرایند جذب می باشد. داده های جذب توسط مدل های هم‌دمای لانگمویر و فرندلیچ برازش شدند که داده های تجربی با مدل لانگمویر تطابق بهتری داشتند. بیش‌ترین ظرفیت جذب جاذب مطابق مدل لانگمویر mg/g 46/93 به دست آمد. بررسی سینتیکی فرایند جذب نشان داد که از مدل سینتیک شبه درجه دوم تبعیت میکند. همچنین نتیجه بررسی پارامترهای ترمودینامیکی H0Δ، S0Δ و G0Δ حاکی از گرماگیری و خود به خودی بودن این فرایند است.