اثربخشی رفتار درمانی- شناختی بر پریشانی روانشناختی در افراد مبتلا به پرخوری عصبی

اختلالات خوردن یکی از اختلالات شایع روانی/ روان تنی به شمار می روند که مشکلات فراوانی در سلامت جسمانی و عملکرد روانی را باعث می شوند. تحقیق حاضر با هدف اثربخشی رفتار درمانی- شناختی بر پریشانی روان شناختی افراد مبتلا به پرخوری عصبی انجام شد.

در این مطالعه نیمه آزمایشی، جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر مبتلا به پرخوری عصبی بود که در مقطع متوسطه دوم شهر کرمان در ناحیه 2 آموزش و پرورش مشغول به تحصیل بودند. حجم نمونه برابر با 30 نفر در نظر گرفته شد که به دو گروه 15 نفره تجربی و کنترل تقسیم شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه های رفتارهای پرخوری گورمالی و همکاران (1982)، پریشانی روانشناختی لاویبوند و لاویبوند (1995) بود. جلسات درمان شناختی- رفتاری در مدت 12 جلسه و به مدت تقریبی 2 ماه به طول انجامید. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل انجام گرفت.

 نتایج بررسی درون گروهی نشان می دهد که در گروه تجربی سطح رفتار پرخوری،  افسردگی، اضطراب، استرس کاهش معنی داری داشتند. همچنین نتایج بررسی بین گروهی در مرحله پس آزمون نسبت به پیش آزمون دو گروه نشان می دهد که تفاوت معنی داری بین سطح متغیرهای مورد مطالعه گروه تجربی با گروه کنترل مشاهده شد.

 به طور کلی می توان نتیجه گرفت که مداخله های روانشناختی از قبیل رفتار درمانی- شناختی بر میزان رفتار پرخوری،  افسردگی، اضطراب، استرس در افراد مبتلا به پرخوری عصبی موثر است، لذا بکارگیری این گونه مداخله ها برای افراد مبتلا به پرخوری عصبی لازم و ضروری است.