تاثیر ورزش های الکترونیکی و ورزش های غیر الکترونیکی بر کیفیت زندگی و شاخص های وابسته به مهارت های آمادگی جسمانی

سلامت جسمی، سلامت روانی، روابط اجتماعی و کیفیت محیط زندگی از مولفه های سازنده کیفیت زندگی است لذا هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر ورزش های الکترونیکی و ورزش های غیرالکترونیکی بر کیفیت زندگی و شاخص های وابسته به مهارت های آمادگی جسمانی بود.

جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان دختر پایه دوازدهم مقطع متوسطه دوم ناحیه 2 شهر ری به تعداد 900 نفر تشکیل دادند که از بین آنها تعداد 60 نفر به شکل نمونه گیری تصادفی انتخاب و بر حسب میزان فعالیت ورزشی و ورزش الکترونیکی در 4 گروه دسته بندی شدند. هر گروه از این افراد شامل 15 نفر بود. روش تحقیق از نوع توصیفی و نیمه تجربی بوده که به صورت میدانی اجرا شد. برای سنجش میزان کیفیت زندگی آزمودنی ها و بررسی تاثیر این مطالعه بر آن، از پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی (SF-36) استفاده گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های توصیفی و آزمون آماری تحلیل کوواریانس در نرم افزار SPSS استفاده گردید.

نتایج نشان داد که بین سلامت روان دانش آموزان گروه های مختلف در پس آزمون سلامت روان تفاوت معناداری وجود ندارد. در خصوص متغیرهای آمادگی جسمانی نتایج نشان داد که اختلاف معناداری بین پیش آزمون و پس آزمون متغیرهای چابکی، پرتاب توپ، عکس العمل، بالا بردن شانه و بارفیکس وجود دارد.

ورزش و فعالیت های بدنی گزینه مناسبی برای ارتقای فاکتورهای آمادگی جسمانی در دانش آموزان قلمداد می شود و با ارتقای این فاکتورها می توان به بهبود کیفیت زندگی نیز در آن ها امیدوار بود.