بررسی اثرات آسپیرین بر سطح بیان ژنهای BAX، Bcl-2 و iNOS در رده سلولی سرطانی Hela

مطالعات نشان داده اند که آسپرین دارای اثرات ضدسرطانی بر سلول های سرطانی می باشد. گرچه یافته های پژوهشی بیانگر اثرات ضد سرطانی آسپرین می باشند، اما اثر مهاری آسپرین بر سلول های سرطانی هنوز نیز چالش برانگیز است.  مطالعه حاضر به بررسی اثرات سیتوتوکسیک آسپرین بر سلول های سرطانی دهانه رحم و بیان ژن های BAX، Bcl-2 و iNOS پرداخته است.

طی این تحقیق تجربی- آزمایشگاهی، رده سلولی سرطانی دهانه رحم از انستیتو پاستور خریداری شد و سلول ها به گروه های تیمار شده با آسپرین در غلظت های 0001/0، 001/0، 01/0، 1/0، 1 و 10 میلی گرم بر میلی لیتر و نیز گروه کنترل (عدم تیمار) تقسیم بندی شدند. زنده مانی سلول ها به کمک روش سنجش MTT  اندازه گیری شد و سطح بیان ژن های BAX، Bcl-2،  iNOS با کمک تکنیک  RT-qPCR ارزیابی گردید. داده ها با استفاده از آزمون آماری واریانس یک طرفه آنالیز شدند.

 غلظت های 1 و 10 میلی گرم/میلی لیتر آسپیرین سبب کاهش معنادار زنده مانی سلول ها گردید (به ترتیب 05/0 p< و 001/0p <). دوز 1 میلی گرم/میلی لیتر آسپیرین سبب افزایش نسبت BAX/Bcl-2 (18/3) و سطح بیان ژن iNOS (05/0 p<) در سلول های Hela شد.  

 غلظت های پایین آسپیرین دارای اثرات سیتوتوکسیک بر سلول های سرطانی دهانه رحم نبوده، اما غلظت های بالاتر اثرات سیتوتوکسیک داشته و می توانند احتمالا سبب آپوپتوز وابسته به BAX و نیتریک اکساید در سلول های سرطانی دهانه رحم شوند. در مجموع به نظر می آید آسپیرین با دوز مصرفی فارماکولوژیک اثرات ضد سرطانی بر سرطان دهانه رحم نخواهد داشت.