اثرات استفاده از پودر خشک ریزجلبک اسپیرولینا پلاتنسیس (Arthrospira platensis) بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه و جمعیت میکروبی سکوم جوجه های گوشتی

 استفاده از ریزجلبک اسپیرولینا پلاتنسیس در جیره غذایی جوجه های گوشتی به عنوان یک ماده خوراکی جدید و مفید، ، ممکن است شاخص های عملکردی را بهبود دهد.

این تحقیق به منظور ارزیابی اثرات افزودن سطوح مختلف ریزجلبک اسپیرولینا پلاتنسیس بر عملکرد، خصوصیات لاشه و ترکیب جمعیت میکروبی سکوم جوجه های گوشتی طراحی شد.

تعداد300 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی به 5 تیمار آزمایشی با 6 تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار اختصاص داده شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح مختلف صفر (شاهد)، 25/0، 50/0، 75/0و 1 درصد پودر خشک جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس در جیره پایه بودند. جیره پایه بر اساس دانه ذرت-کنجاله سویا بوده و همه جیره ها نیز بر اساس انرژی و پروتیین یکسان تنظیم و به مدت 42 روز در اختیار پرندگان قرار گرفت.

نتایج آزمایش نشان داد که مصرف خوراک پرندگان در دوره-های آغازین، رشد، پایانی و کل دوره تحت تاثیر سطوح افزودن ریزجلبک قرار نگرفت)05/0<P)، ولی مصرف 1 درصد ریزجلبک در کل دوره، موجب افزایش وزن بدن و کاهش ضریب تبدیل خوراک در مقایسه با گروه شاهد گردید (05/0>P). بررسی میکروبی سکوم در انتهای دوره آزمایشی نیز نشان داد که با افزایش سطح جلبک میزان جمعیت اشریشیاکلی در سکوم جوجه های گوشتی، به طور معنی داری نسبت به گروه شاهد کاهش یافت (05/0>P). بازده لاشه و سینه نیز درجوجه های تغذیه شده با سطوح 75/0و 1 درصد ریزجلبک به طور معنی داری نسبت به گروه شاهد افزایش یافت (05/0>P) به طوریکه راندمان لاشه در سطوح 75/0 و 1 درصد جلبک، به ترتیب 5 و 4/4 درصد و راندمان سینه در سطوح 75/0 و 1 درصد جلبک به ترتیب 37/11 و 4/10 درصد نسبت به گروه شاهد بهبود یافت. به طور کلی استفاده از سطح 1 درصد ریزجلبک اسپیرولینا در جیره غذایی جوجه های گوشتی می تواند منجر به کاهش جمعیت اشریشیاکلی سکوم و بهبود عملکرد رشد، بازده لاشه و وزن نسبی عضله سینه جوجه های گوشتی گردد.