بررسی آزمایشگاهی بارگذاری بهینه توکسیدهای دیفتری و کزاز روی نانوذرات آلیژینات

 واکسن دیفتری و کزاز (DT) حاوی مقدار بالایی آلومینیوم به عنوان ادجونت است که پتانسیل تاثیر بر سیستم عصبی، بهویژه در نوزادان با بیماریهای کلیوی را دارد. در اینجا هدف آمادهسازی آزمایشگاهی و ارزیابی تحویل توکسوییدهای دیفتری و کزاز با بارگذاری روی نانوذرات (NPs) بود.

مواد و روشها: 

با استفاده از روش یونیزاسیون-ژل، نمونه های نانوذرات آلژینات سدیم تهیه و از نظر اندازه، پتانسیل زتا و شاخص پراکندگی (PDI) ارزیابی شدند. اثرات غلظت آلژینات، کلرید کلسیم و پلیال-لایزین و سرعت و زمان همزدن به همراه بازده بارگیری، ظرفیت بارگیری و مشخصات آزادسازی در شرایط آزمایشگاهی بررسی گردید.

یافته ها: 

نانوذرات بهینه شده در غلظت آلژینات سدیمw/v  0/2%، کلرید کلسیم w/v 0/1% و  پلیال -لایزین  w/v 0/4% طی 45 دقیقه همزدن در 1300 دور در دقیقه تهیه شدند. آنها همچنین دارای اندازه متوسط ذرات کوچک تر از 150 نانومتر با PDI حدود 0/5 بودند. بازده بارگیری مناسب با غلظتهای توکسوییدهای بارگذاری شده مشابه واکسن DT رایج به دست آمد که منجر به آزادسازی طولانی مدت حدود 85% سموم بارگذاری شده در طی 120 ساعت شد. همچنین، نتایجSDS-PAGE  وdot-blot  فعالیت آنتیژنی توکسوییدهای آزاد شده را تایید کردند.

نتیجه گیری: 

این نتایج میتواند به میزان قابل توجهی به توسعه بیشتر فناوری نانوذرات آلژینات حاوی توکسوییدهای DT در شرایط بهینه in vitro کمک نماید تا به عنوان بستری برای ارزیابی بیشتر به صورت درون تن به منظور دستیابی به ابزاری نویدبخش برای ایمنسازی نوزادان و کودکان در برابر دیفتری و کزاز باشد.