تاثیر متیل جاسمونات بر پارامترهای مورفوفیزیولوژیکی و بیوشیمیایی و محتوای مواد معدنی مرزه خوزستانی تحت تنش شور

مرزه خوزستانی، یک گیاهی دارویی انحصاری ایران می باشد که به طور گسترده در شمال خوزستان و جنوب لرستان پراکنده است.

در این مطالعه تاثیر همزمان متیل جاسمونات و شوری بر تغییرات مرفوفیزیولوژیکی و محتوای معدنی در گیاه مرزه خوزستانی بررسی شد.

تیمارهای شوری (صفر، 3 ،6 و m/dS 9) در مرحله رشد رویشی به مدت یک ماه اعمال گردید. محلول پاشی متیل جاسمونات در غلظت های صفر، 60 و 120 میکرومول سه بار در هفته انجام شد. نمونه برداری در مرحله گلدهی انجام شد.

نتایج نشان داد که اثر متقابل متیل جاسمونات × شوری تاثیر معنی داری بر تمامی جنبه های مورفوفیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه مرزه خوزستانی داشت (0/01 ≤ P). بیشترین میزان طول ساقه، طول ریشه، وزن های تر و خشک در غلظت های 60 و 120 میکرومول متیل جاسمونات بدون شوری مشاهده گردید. با افزایش سطوح شوری، میزان پارامترهای کلروفیل، نیتروژن، فسفر، پتاسیم، نسبت K+/Na+، کلسیم و منیزیم، کاهش معنی داری داشت. بیشترین مقدار این پارامترها در تیمار 60 میکرومول متیل جاسمونات بدون شوری بود. با افزایش سطوح شوری، در مقادیر فنل تام، فعالیت آنتی اکسیدانی، پرولین، قند و سدیم، افزایش معنی داری مشاهده گردید. بیشترین مقدار فنل تام و فعالیت آنتی اکسیدانی در تیمار m/dS 6 شوری × µM 60 متیل جاسمونات (به ترتیب 2/22 و 50/23 درصد) بود. تیمار شوری dS/m 9 × µM 60  متیل جاسمونات بیشترین میزان قند (mg/g 1/69) و پرولین (mg/g 0/29) را داشت.

نتیجه گیری: 

به طورکلی، غلظت 60 میکرومول متیل جاسمونات باعث ایجاد بهترین عملکرد گیاه مرزه خوزستانی تحت تنش شوری شد. بنابراین کاربرد متیل جاسمونات می تواند در جهت بهبود و کاهش اثرات منفی شوری در این گیاه باشد.