طراحی الگوی آموزشی مبتنی بر نظریه ارتباط گرایی

با ورود به عصر اطلاعات و توسعه فناوری های جدید و ایجاد یادگیری های شبکه ای، نظریه یادگیری ارتباط گرایی به وجود آمد. هدف پژوهش حاضر طراحی الگوی طراحی آموزشی متناسب با این رویکرد است. برای دست یابی به مقوله های الگوی طراحی آموزشی ارتباط گرایی از روش تحلیل محتوای کیفی استقرایی استفاده شد. به این صورت که ابتدا منابع مرتبط با این موضوع مطالعه شدند و سپس مقوله بندی انجام شد و سپس از دل مقوله ها، مقوله های فرعی و اصلی الگوی طراحی آموزشی ارتباط گرایی استخراج شدند. جامعه آماری شامل کلیه مقالات، کتاب ها، مجلات، سایت های اینترنتی در مورد نظریه ارتباط گرایی بودند که به شکل نظری نمونه هایی از آن ها انتخاب شدند. برای مشخص شدن ترتیب و توالی مقوله های الگو و شکل الگوی طراحی آموزشی با 7 نفر از متخصصین تکنولوژی آموزشی مصاحبه شد. براساس این پژوهش الگوی طراحی آموزشی ارتباط گرایی طراحی شد که به نسبت الگوهای پیشین الگوی مشخص تر و دارای جزییات بیشتر بوده که هم از نظر مفهومی و هم اجرایی قابل استفاده برای طراحان آموزشی مختلف می باشد.