مطالعه شاخص مقاومت به آنتی بیوتیک در باکتری های هتروتروف و کلی فرم آب و رسوب رودخانه گوهررود

استفاده بی رویه از آنتی بیوتیک ها یک نگرانی جهانی است چرا که سبب ایجاد مقاومت آنتی بیوتیکی در ریزجانداران می شود. این پژوهش با هدف مطالعه باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک در رودخانه گوهررود انجام شد. از آب و رسوب رودخانه گوهررود در سه نقطه در طول رودخانه و در چهار فصل نمونه برداری شد. مقاومت باکتری های هتروتروف و کلی فرم آب و رسوب به ترتیب با کشت روی محیط NA و EMB با و بدون آنتی بیوتیک بررسی و شاخص مقاومت آنتی بیوتیکی (ARI) با تقسیم تعداد کلنی ها روی پتری دارای آنتی بیوتیک بر پتری کنترل محاسبه شد. از آنتی بیوتیک های پرکاربرد سفالکسین، جنتامایسین، داکسی سایکلین، سیپروفلوکساسین و تری متوپریم استفاده شد. قطر ناحیه بازدارندگی رشد برای باکتری ایشریشیا کولی به عنوان باکتری شاخص در محیط مولر-هینتون اندازه گیری شد. روند مقاومت باکتری های آب و رسوب در برابر آنتی بیوتیک ها به صورت سفالکسین > جنتامایسین > سیپروفلوکساسین > داکسی سایکلین > تری متوپریم بود. در باکتری های هتروتروف، ARI با عبور رودخانه از شهر افزایش یافت ولی برای کلی فرم ها در وسط شهر بیشتر بود. فصل تابستان بیشترین تاثیر را بر ARI داشت به طوری که 78/30% هتروتروف ها و 78/50% کلی فرم های آب در تابستان در برابر سیپروفلوکساسین و سفالکسین مقاوم بودند. باکتری ایشریشیا کولی در همه نقاط نمونه برداری به سفالکسین مقاوم بود. بنابراین، آب رودخانه گوهررود در مسیر عبور از شهر رشت به ویژه در فصل تابستان، به باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک آلوده شده و این آلودگی را به پایین دست منتقل می کند و برای جلوگیری از ورود آلودگی به زنجیره غذایی، استفاده از آب رودخانه در آبزی پروری و آبیاری در تابستان باید مدیریت شود.