زن و توسعه: وضعیت زنان ایران در دوره قاجار، پهلوی اول و دوم
در چند دهه گذشته، رویکردهای ویژه ای در زمینه مشارکت مردان و زنان در توسعه و پیشرفت مطرح شده است؛ این رویکردها یا مدل ها در پی توضیح این موضوع هستند که چگونه توسعه، زنان و مردان را متاثر ساخته و چرا زنان مانند مردان توسعه یافتگی را تجربه نکرده اند.
مقاله حاضر در صدد بررسی وضعیت توسعه یافتگی زنان ایرانی در دوران قاجار و پهلوی برآمده و با تاکید بر مولفه های آموزش، اشتغال، حقوق سیاسی و حقوق قانونی وضعیت زنان را در این دوره ها با بهره گیری از شش رویکرد حوزه توسعه و زنان بررسی کرده است.
روش پژوهش:
این مطالعه اسنادی و مبتنی بر پژوهش کیفی با نگاه تاریخی بوده است.
یافته ها:
می توان گفت توسعه در دوران قاجار برای زنان با مشارکت گسترده آنان در شکل گیری انقلاب مشروطه آغاز گردید، در ادامه زنان فعال به گونه ای خودجوش شروع به تاسیس مدارس و حتی ایجاد اشتغال نموده تا موفق شدند مردان مجلس ملی را متقاعد کنند که زنان با تاکید بر نقش مادری و همسری می توانند از حق آموزش برخوردار باشند. توسعه در دوران پهلوی به ویژه پهلوی دوم عمدتا با هدف ادغام زنان در توسعه ایران صورت گرفته و فراهم ساختن آموزش و اشتغال برای زنان ابزاری برای دولت جهت مدرانیزاسیون و دولت سازی بوده است.
نتیجه گیری:
نقطه عطف توجه به سیاستهای جنسیتی در زمان قاجار را می توان انقلاب مشروطه و دوران پهلوی در مدرن سازی و ملت سازی مشاهده کرد.
توسعه ، زنان ، توسعه یافتگی ، قاجار ، پهلوی
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.