جامعه و گروه های نوپدید دینی و معنوی

در دهه های اخیر، شکل گیری گروه های نوپدید دینی و معنوی و جذب شدن مردم، به ویژه، جوانان و نوجوانان به این گروه ها مشکلاتی را برای بخشی از خانواده ها و برخی از نهادهای حکومتی فراهم آورده است. مواجهه مناسب با این واقعیت مبتنی بر شناخت دقیق و بی طرفانه آن است و شناخت دقیق آن در دنیای جهانی شده کنونی، مبتنی بر شناخت تحولات مشابه در دیگر نقاط جهان است. تنها از چشم اندازی چندگانه و تطبیقی می توان به شناختی کامل رسید، روندهای اجتماعی موثر و جهتگیری آن ها را درک کرد و مواجهه مناسب را تشخیص داد. ویژگی های مهم گروه های نوپدید دینی و معنوی متعدد هستند و هر کدام شایسته مطالعه ای جداگانه می باشند. در این مطالعه، با تحلیل و استنتاج منطقی از پژوهش ها و یافته های جامعه شناسی دین، فقط یکی از این ویژگی ها، یعنی چگونگی برهم کنش و تعامل میان جامعه و گروه های نوپدید دینی و معنوی از چشم اندازی جهانی و در مقایسه با نمونه ای داخلی بررسی شده است. در جامعه ایران، واکنش بخش های سنتی جامعه، هماهنگ با نهادهای رسمی، در مواجهه با این گروه ها خصمانه است، در حالی که این گروه ها در بخش های دیگری از جامعه رواج پیدا می کنند. پژوهش ها نشان می دهد که رواج این گروه ها را نمی توان، تنها نوعی نفوذ خارجی دانست، بلکه رشد این گروه ها، بیشتر تحولی فرهنگی و دینی و متاثر از روندهای کلان اجتماعی است و بنابراین، مسایلی را که در برهم کنش با جامعه به وجود آورده اند، نمی توان صرفا با برخورد فیزیکی و امنیتی حل کرد.