مقایسه ی دزیمتری ارگان های در معرض خطر برای درمان سرطان نازوفارنکس با استفاده از دو روش توموتراپی مارپیچی و پرتو درمانی سه بعدی تطبیقی

 مقدمه :

سرطان نازوفارنکس، یکی از سرطان های رایج سر و گردن است که درمان اصلی برای این نوع سرطان، رادیوتراپی می باشد. هدف این مطالعه، بررسی و مقایسه ی دوز ارگان های در معرض خطر در دو روش سه بعدی تطبیقی و توموتراپی مارپیچی در بیماران مبتلا به سرطان سر و گردن می باشد.

مطالعه ی حاضر از نوع گذشته نگر و تجربی مقطعی می باشد. برای انجام این مطالعه، تصاویر سی تی اسکن 16 بیمار مبتلا به مراحل اولیه ی سرطان نازوفارنکس با میانگین سنی 81-16 سال (3/16 ± 7/42) که به صورت تصادفی انتخاب شدند، دریافت شد. ارگان های در معرض خطر و حجم هدف آن ها توسط پزشک کانتور شد و طرح درمان بیماران برای دو روش (Helical Tomotherapy) HT و 3D-CRT (Three-Dimensional Conformal Radiation Therapy) طراحی گردید. در پایان با استفاده از هیستوگرام حجم- دوز (Volume-Dose histogram) DVH متغیرهای دزیمتری ارگان های در معرض خطر و حجم هدف استخراخ و با یکدیگر مقایسه شد.

روش HT نسبت به 3D-CRT شاخص همگنی و شاخص تطابق را بهبود بخشید. همچنین دوز OAR مورد مطالعه را نسبت به 3D-CRT به طور معنی داری کاهش داد، گرچه دوز برخی از این ارگان ها از محدودیت دوز تعیین شده خارج شدند.

روش HT به دلیل پوشش دهی بهتر حجم هدف و همچنین عملکرد بهتر در حفظ OARها نسبت به روش 3D-CRT برای درمان بیماران مبتلا به سرطان نازوفارنکس که کاندید دریافت رادیوتراپی هستند، ارجحیت دارد.