ارزیابی شاخص SDI، NDWI، NDMI و AWEI در استخراج خطوط ساحلی و مساحت پیکره آبی تالاب شادگان

تنوع زیستی، اهمیت زیست محیطی تالاب ها و نقش آن ها در تولید محصولات کشاورزی و صنعتی و تاثیرپذیری این اکوسیستم ها از تغییر اقلیم و فعالیت های انسانی، بررسی و ارزیابی تغییرات سطح آب تالاب ها حایز اهمیت است. در مطالعات اخیر، اثرات تغییر اقلیم و توسعه شتابزده صنعتی و تغییر کاربری تالاب عوامل اصلی کاهش سطح آب تالاب ها شناخته شده اند. در این مطالعه تغییرات تالاب شادگان در طی سال های 2008 تا 2018 با بکارگیری تصاویر ماهواره ای و شاخص های چند طیفی آب مورد ارزیابی قرار گرفته است. شاخص تفاضلی نرمال آب (NDWI)، شاخص تفاضلی بهبود یافته آب (MNDWI)، شاخص تفاضلی نرمال رطوبت (NDMI)، شاخص استخراج اتوماتیک آب (AWEI) و تصاویر  دو سنجنده با دقت متوسط سنجنده TM لندست 7 و سنجنده OLI لندست 8 در طی یک دهه بررسی شده است. این مطالعه بر روی تالاب شادگان ، یکی از تالاب های بین المللی ایران انجام شده است. نتایج نشان می دهد که دقت کلی تمام روش ها بین 64 تا 89 درصد و همچنین با روش خطای کمترین مربعات (RMSE) دقت این روش ها بررسی شده است. شاخص NDMI با دقت کلی 89 درصد و خطای کمترین مربعات 52/94  حدود تالاب را به خوبی مشخص کرده است و شاخص NDWI  با دقت کلی 64 درصد و خطای کمترین مربعات 98/165 متر عملکرد خوبی در استخراج خطوط ساحلی نداشته است.  بکارگیری سنجنده های متفاوت نشان می دهد که سنجنده OLI لندست 8 نسبت به سنجنده TM لندست 7 دقت کلی بالاتری دارد. افزایش شاخص پیشروی خط ساحلی SDI در طی یک دهه حاکی از کاهش مساحت تالاب شادگان و افزایش طول خط ساحلی می باشد.