روابط ساختاری اضطراب امتحان بر پایه خودپنداره تحصیلی با تاکید بر نقش میانجی راهبردهای سازش نایافته تنظیم شناختی هیجان
هدف از این پژوهش بررسی روابط ساختاری اضطراب امتحان بر پایه خودپنداره تحصیلی با تاکید بر نقش میانجی راهبردهای سازش نایافته تنظیم شناختی هیجان بود.
پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 1400-1399 تشکیل دادند که تعداد 456 نفر به روش نمونه گیری در دسترس و به شیوه آنلاین انتخاب و در این پژوهش شرکت کردند. ابزارها شامل سیاهه اضطراب امتحان، سیاهه خودپنداره تحصیلی، فرم کوتاه پرسشنامه راهبردهای تنظیم شناختی هیجانی بود. داده های پژوهش با استفاده از روش همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری با نرم افزارهای SPSS نسخه 24 و AMOS بررسی شدند.
خودپنداره تحصیلی و راهبردهای سازش نایافته تنظیم شناختی هیجان، رابطه مستقیم و معنادار با اضطراب امتحان داشتند(0/05>p). همچنین، تنظیم شناختی هیجان سازش نایافته نیز نقش میانجی در رابطه بین و خودپنداره تحصیلی با اضطراب امتحان دانش آموزان داشت (0/05>p).
خودپنداره تحصیلی با میانجی گری راهبردهای تنظیم شناختی هیجان سازش نایافته دانشآموزان میتواند بر اضطراب امتحان آنان اثرگذار باشد. لذا پیشنهاد میشود مداخلات مبتنی بر خودپنداره تحصیلی و مداخلات مبتنی بر تنظیم شناختی هیجان در درمان اضطراب امتحان دانشآموزان مورد توجه قرار گیرد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.